پیمان سعدآباد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر به سعدآباد، پیمان حذف شد)
برچسب: تغییرمسیر حذف شد
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
پیمان سعدآباد
پیمان سعدآباد
عهدنامۀ‌ عدم‌ تعرض‌ میان‌ [[ایران]]، [[افغانستان]]، [[ترکیه]] و [[عراق]]. این پیمان پس از خاتمۀ‌ [[جنگ جهانی اول|جنگ جهانی اول‌]] در 8 ژوئیۀ 1936/17 تیر 1316ش در [[کاخ سعدآباد|کاخ سَعدآباد]] تهران توسط‌ زمامداران [[انگلستان|انگلیس]] به‌منظور جلوگیری از نفوذ و توسعۀ‌ [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|شوروی]] در [[خلیج فارس|خلیج‌ فارس‌]] و دستیابی به‌ چاه‌های نفت‌ [[خاورمیانه|خاورمیانه‌]] برای پنج سال منعقد شد. انگلیس‌ می‌کوشید تا به‌ اختلافات‌ میان‌ دولت‌های دست‌نشاندۀ‌ خود پایان‌ دهد‌ و پیمانی دفاعی با آن‌ کشورها منعقد کند. به‌موجب‌ این‌ قرارداد، چهار دولت‌ منطقه‌ای متعهد شدند افزون بر اتحاد در سیاست‌ منطقه‌ای،‌ به‌ مرزهای یکدیگر تعرض‌ نکنند و کمک‌های تسلیحاتی در اختیار کشورهای عضو پیمان‌ قرار دهند که‌ مورد حملۀ دشمن‌ قرار می‌گیرند. همچنین دولت‌های عضو متعهد شدند که‌ در امور داخلی یکدیگر مداخله نکنند و از فعالیت‌ گروه‌های مسلح‌ علیه‌ کشورهای عضو مانع شوند.
[[رده:مدیریت و سازمانهای بین المللی]]
[[رده:قراردادها، توافق ها و قوانین]]
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]]
[[رده:کشورهای حوزه خلیج فارس]]
[[رده:امپراتوری عثمانی و ترکیه]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره پهلوی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۴

پیمان سعدآباد

عهدنامۀ‌ عدم‌ تعرض‌ میان‌ ایران، افغانستان، ترکیه و عراق. این پیمان پس از خاتمۀ‌ جنگ جهانی اول‌ در 8 ژوئیۀ 1936/17 تیر 1316ش در کاخ سَعدآباد تهران توسط‌ زمامداران انگلیس به‌منظور جلوگیری از نفوذ و توسعۀ‌ شوروی در خلیج‌ فارس‌ و دستیابی به‌ چاه‌های نفت‌ خاورمیانه‌ برای پنج سال منعقد شد. انگلیس‌ می‌کوشید تا به‌ اختلافات‌ میان‌ دولت‌های دست‌نشاندۀ‌ خود پایان‌ دهد‌ و پیمانی دفاعی با آن‌ کشورها منعقد کند. به‌موجب‌ این‌ قرارداد، چهار دولت‌ منطقه‌ای متعهد شدند افزون بر اتحاد در سیاست‌ منطقه‌ای،‌ به‌ مرزهای یکدیگر تعرض‌ نکنند و کمک‌های تسلیحاتی در اختیار کشورهای عضو پیمان‌ قرار دهند که‌ مورد حملۀ دشمن‌ قرار می‌گیرند. همچنین دولت‌های عضو متعهد شدند که‌ در امور داخلی یکدیگر مداخله نکنند و از فعالیت‌ گروه‌های مسلح‌ علیه‌ کشورهای عضو مانع شوند.