نمایش مبدأ برای کنستانتیوس دوم، فلاویوس یولیوس (۳۱۷ـ۳۶۱م)


کُنستانْتیوس دوم، فلاویوس یولیوس (۳۱۷ـ۳۶۱م)(Constantius II, Flavius Julius)

سومین پسر کنستانتین کبیر<ref>Constantine the Great

</ref>، امپراتور روم از ۳۳۷م. پس از مرگ قسطنطین، با برادرانش کنستانتین دوم<ref>Constantine II </ref> و کنستانس<ref>Constans </ref> مشترکاً بر روم حکومت کرد و تراکیا<ref>Thrace </ref>، مَقدونیه<ref>Macedonia </ref>، یونان، ایالت‌های آسیایی<ref>Asiatic provinces</ref> و مصر به او واگذار شدند. کُنستانتیوس در سراسر دوران سلطنت با ایران در نبرد بود و اغلب شکست می‌خورد که مهم‌ترین آن‌ها در ۳۴۸م بود. در‌پی مرگ کُنستانس اول، ماگنِنتیوس<ref> Magnentius</ref> غاصب را در مورسا<ref> Mursa </ref> در رود دراوه<ref>River Drave </ref> در ۳۵۱م و در گل در ۳۵۳م شکست داد و به فرمانروای سراسر امپراتوری تبدیل شد. کُنستانتیوس در ۳۵۵م پسر عمویش یولیانوس را سزار و فرماندار گُل<ref>Gaul </ref> کرد. در ۳۵۷م کُنستانتیوس برای نخستین‌بار از رُم دیدن کرد. از طرفداران آیین آریوسیان<ref>Arians </ref> حمایت می‌کرد و اسقف‌های ارتدوکس<ref>Orthodox </ref> را نفی بلد کرد. وقتی سربازان یولیانوس<ref>Julian </ref> در گُل او را امپراتور خواندند، کُنستانتیوس برای نبرد با او رهسپار غرب شد ولی نزدیک طرسوس<ref>Tarsus </ref> در کیلیکیا<ref>Cilicia</ref> درگذشت.

&nbsp;

----

[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:امپراتوری روم و بیزانس]]