نمایش مبدأ برای ابوالینبغی سمرقندی، عباس ( ـ ح ۲۲۰ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوالینبغی سمرقندی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوالینبغی عباس بن طرخان سمرقندی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=ح ۲۲۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

اَبوالیَنْبَغی سَمَرقندی، عباس (  ـ ح ۲۲۰ق)<br>(نام کامل: ابوالینبغی عباس بن طرخان سمرقندی) شاعر ایرانی. از بزرگ‌زادگان [[سمرقند]] و در خدمت [[برامکه]] بود. سروده‌های هجوآمیز خود را، در قالب الفاظی رکیک و روان، چنان ترکیب می‌کرد تا همگان درک کنند. سرانجام نیز با سرودن هجویه‌ای دربارۀ فضل بن مروان، به فرمان خلیفه زندانی شد و همان‌جا نیز درگذشت. اشعارش به عربی و فارسی است. شعر فارسی معروف «سمرقند کندمند ـ بذینت کی افکند/از چاچ ته‌ بهی ـ همیشه ته‌ خهی» دربارۀ ویرانی سمرقند که در'' المسالک و الممالک'' [[ابن خردادبه]] آمده به او منسوب است.<br><!--11062900-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]