کالس، آبراهام (۱۷۷۳ـ۱۸۴۳)
کالِس، آبراهام (۱۷۷۳ـ۱۸۴۳)(Colles, Abraham)
جراح ایرلندی. در ۱۸۱۴، شکستگی شایع مچ و دست را بررسی و توصیف کرد. امروزه این نوع شکستگی را با نام او می‌شناسند. در ۱۸۱۴، مقالۀ شکستگی کالس[۱] چاپ شد و شکستگی انتهای دور[۲] مچی[۳] استخوان زند زبرین[۴] را توصیف کرد. این شکستگی باعث بدشکلی[۵] و تورم مچ، ولی به‌راحتی درمان می‌شود. کالس برای بی‌حرکت‌کردن ناحیۀ شکسته، کاربرد آتل[۶]های سربی را پس از جاانداختن شکستگی به روش بسته[۷] توصیه می‌کرد. امروزه، پس از جاانداختن شکستگی، آن را با گچ شکستگی[۸] بی‌حرکت می‌کنند، ولی اصول درمان همان است. کالس در کاونتی کیلکنی[۹] زاده شد و در دوبلین[۱۰] و ادینبورگ[۱۱] درس خواند. در ۱۷۹۷، در دوبلین به طبابت پرداخت و در همان‌جا تدریس کالبدشناسی[۱۲] و جراحی را آغاز کرد. در ۲۹سالگی، به ریاست کالج سلطنتی جراحان[۱۳] رسید و از ۱۸۰۴ تا ۱۸۳۶، در این انجمن استاد بود. اسم نیام کالس[۱۴]، فضای کالس[۱۵]، رباط کالس[۱۶] در فتق مغبنی[۱۷]، و اصل کالس[۱۸] در انتقال مادرزادی[۱۹] سیفلیس[۲۰] همگی برگرفته از نام اویند.