کمبل، آرچیبالد (۱۶۰۷ـ۱۶۶۱)
کَمْبِل، آرْچیبالد (۱۶۰۷ـ۱۶۶۱)(Campbell, Archibald)
ملقب به هشتمین ارل آرگایل[۱]. دولتمرد اسکاتلندی از خاندان کمبل. در جنگ داخلی بین هواداران چارلز اول[۲]، پادشاه انگلیس، و پارلمان[۳] این کشور، رهبر حزب ضدسلطنت در اسکاتلند بود. مدت کوتاهی استقلال سیاسی اسکاتلند را تأمین کرد و به سیطرۀ مذهبی و سیاسی انگلیس بر اسکاتلند پایان داد. پسر بزرگ آرچیبالد[۴]، ارل هفتم آرگایل[۵]، بود. در ۱۶۴۸، دولت جدیدی در ادینبورگ[۶] تشکیل داد و با پارلمان انگلیس متحد شد؛ رهبری پارلمان را کرامول[۷] برعهده داشت. پس از آنکه هواداران کرامول چارلز اول را گردن زدند کمبل و اسکاتلندیها به وحشت افتادند و اتحاد میان آنان ازبین رفت. چارلز دوم[۸] در اسکاتلند تاجگذاری کرد و در انگلیس از کرامول شکست خورد (۱۶۵۱)؛ کمبل ناچار خود را به کرامول تسلیم کرد. چارلز دوم سرانجام در ۱۶۶۰، پس از مرگ کرامول، پادشاه انگلیس شد و دستور داد کمبل را بهسبب همکاری با کرامول در ادینبورگ گردن زدند.