گارت، آلمئیدا (۱۷۹۹ـ۱۸۵۴)
| آلمئیدا گارت Almeida Garrett | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۹۹م |
| درگذشت | ۱۸۵۴م |
| ملیت | پرتغالی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر، رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | سیاست‌مدار |
| آثار | سفرهایی در سرزمین مادری‌ام (۴۶ـ۱۸۴۳)، راهب لویش دِ سوزا (۱۸۴۳) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
گارت، آلمئیدا (۱۷۹۹ـ۱۸۵۴) (Garrett, Almeida)
شاعر، رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و سیاست‌مدار پرتغالی. رهبر نهضت رمانتیک پرتغال، که در جنبش‌های سیاسی کشورش نقشی فعال داشت. عضو طبقۀ اشراف بود. پدرش شوالیه بود و مقامی مهم در دربار داشت. گارت به تحصیل حقوق پرداخت. بعد از تحصیل در فعالیت‌های سیاسی مختلفی مشارکت داشت. زندگی پرفراز و نشیبی را تجربه کرد و سه رابطۀ عاشقانه داشت که در آثارش بازتاب یافتند. در مقام آزادی‌خواه در ۱۸۲۳م به چهارده سال تبعید محکوم شد.
آثارش، که آن‌ها را تلاشی یک‌تنه برای ایجاد ادبیات ملی می‌دانست، عبارتند از: تراژدی راهب لویش دِ سوزا[۱] (۱۸۴۳م)؛ منظومۀ حماسی دون برانکا (۱۸۲۶م)، رمانسیرو، مجموعه‌ای از قصه‌های عامیانۀ پرتغالی؛ سفرهایی در سرزمین مادری‌ام[۲] (1843-1846م) و برگ افتاده، که دفتر شعرهای غنایی اوست.
در میان نمایش‌نامه‌هایش، راهب لوئیش دِ سوزا، که آن را به سبک تراژدی کلاسیک یونانی نوشته است، درخشان‌ترین نمایش‌نامۀ ملی پرتغال محسوب می‌شود.