پروو، آنتوان (۱۶۹۷ـ۱۷۶۳)
پِرِوو، آنتوان (۱۶۹۷ـ۱۷۶۳)(Prevost, Antaine)
مشهور به آبه پروو[۱]، رمان‌نویس پرکار فرانسوی که همۀ شهرتش را مدیون یک اثر خویش است: مانون لسکو[۲] (۱۷۳۱؛ یا به‌طور کامل: سرگذشت شوالیه گریو و شوالیه مانون لسکو). این اثر قسمت آخر رمانی ۷جلدی بود به نام خاطرات و ماجراهای انسان شایسته‌ای که از دنیا کناره گزیده است (۱۷۲۸ـ۱۷۳۱). بسیاری از کژی‌های شخصیت قهرمان رمان، نجیب‌زاده‌ای که زندگیش را به‌خاطر بدکاره‌ای تباه می‌کند، در نویسندۀ آن نیز وجود داشت. در ۱۷۲۱ از «انجمن یسوع[۳]» اخراج شد، کسوت رهبانیِ بندیکتی[۴] به تن کرد و در ۱۷۲۶ کشیش شد. در ۱۷۲۸ به انگلستان گریخت. در لندن شناختی عمیق نسبت به فرهنگ و ادبیات انگلیسی کسب کرد. شناختی که نمود آن در آثارش به چشم می‌خورد. شغل معلمی را به‌دنبال یکی از ماجراهای عشقی خود از دست داد و در ۱۷۳۰ به هلند رفت. در ۱۷۳۵ از دست طلبکاران هلندی‌اش به انگلستان فرار کرد و در لندن مدتی را به جرم جعل امضا در زندان گذراند.