کاستانیو، آندر آ دل (ح ۱۴۲۱ـ۱۴۵۷م)

کاستانیو، آندْر‌آ دِل (ح ۱۴۲۱ـ۱۴۵۷م)(Castagno, Andrea del)

پرده داوود اثر آندرآ دل کاستانيو

(نام اصلی: آندرآ دی بارتولو دِ بارجیلا) نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس. در فلورانس هنرآفرینی می‌کرد. آثاری که با تأثیر از مازاتچو پدید آورد، پرتوان و حجم‌وارند، و دورگیریهای صریح و تمایل به کوتاه‌نمایی در آن‌ها مشهود است. پردۀ داوود (ح ۱۴۵۰ـ۱۴۵۷م؛ نگارخانۀ ملی واشینگتن دی‌سی) نمونۀ شاخصی از آثار اوست. لقبش کاستانیو، برگرفته از شهری است با نام کاستانیو سان گودنتسو، که در اوایل عمر در آن زندگی می‌کرد. کاستانیو توجه برنادِتو دُ مدیچی (۱۳۹۳ـ‌۱۴۶۵م) را برانگیخت، و همراه او به فلورانس رفت؛ از آن پس بیشتر در آن شهر فعالیت داشت، گرچه چندی هم در ونیز ماند و برای صومعۀ سان زاکاریا، دیوارنگارههایی اجرا کرد. دیوارنگاره‌های دیر سان آپولونیا، که اکنون موزۀ آثار اوست، تصاویر مهمی از آثار کاستانیو را دربردارد که تابلوهای شام آخر، تصلیب مسیح، و مجموعه‌ای از مشاهیر مرد و زن همچون دانته، پترارک، و تصویر تمام‌قد بوکاتچو از آن جمله‌اند. کاستانیو در این دیوارنگاره‌ها از مازاتچو الگوبرداری کرده، و فضای تصویری را با دقت در ترسیم ژرفانمایی خطی، برای دستیابی به چارچوبی معمارانه به‌کار گرفته است. این پیکره‌ها کیفیتی تندیس‌وار و باشکوه دارند که تا حدی از دوناتلّو متأثرند. کاستانیو براثر طاعون در فلورانس درگذشت، ولی علی‌رغم عمر کوتاهش، بسیار تأثیرگذار بود. در میان شمارِ اندکِ آثارش، پیکر سوار بر اسب نیکولو دا تولنتینو در کلیسای جامع فلورانس، معراج مریم عذرا (برلین)، و تصلیب مسیح (نگارخانۀ ملی لندن) و شیشه‌های منقوش کلیسای جامع فلورانس درخور ذکرند.

 

---