صفایی، ابراهیم (ملایر ۱۲۹۲ـ ۱۳۸۶ش)

پژوهشگر، شاعر و روزنامه‌نگار ایرانی. پس از طی دورۀ دبستان در زادگاه خود، به‌همراه خانواده به همدان رفت و دورۀ متوسطه را در مدرسۀ امریکایی این شهر به‌پایان رساند. چندی نیز علوم عربی مقدماتی را فراگرفت. سپس راهی تهران شد و با شرکت در انجمن ادبی حکیم نظامی، زیر نظر کسانی چون وحید دستگردی بر معلومات ادبی خود افزود. از آن پس به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و به پژوهش و همکاری با مطبوعات پرداخت. در ۱۳۱۵ش به اهواز رفت و با اقامت در آن‌جا روزنامۀ خوزستان را منتشر کرد. پس از بازگشت به تهران روزنامۀ عسس را انتشار داد. در ۱۳۱۷ ضمن سفری به اصفهان، قبر صائب تبریزی را که تا آن زمان ناشناخته بود، کشف کرد و شرحی دربارۀ چگونگی پیدایش آن نگاشت و در مجلۀ ارمغان به‌چاپ رساند. وی شعر نیز می‌سرود و به‌شیوۀ کلاسیک شعر سخت پایبند بود. به‌جز مقالات بسیاری که از او به‌چاپ رسیده، از دیگر آثار اوست: رهبران مشروطه (دو جلد)؛ اسناد سیاسی دورۀ قاجاریه.