خوانساری، ابوالفضل (اصفهان ۱۲۹۶ـ۱۳۸۰ش)

ابوالفضل خوانساری;
زادروز	اصفهان ۱۲۹۶ش;
درگذشت	۱۳۸۰ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	درجه اجتهاد
شغل و تخصص اصلی	روحانی و مجتهد
شغل و تخصص های دیگر	دولتمرد
آثار	حاشیه بر کفایهالاصول، حاشیه بر عروهالوثقی
گروه مقاله	دین اسلام

روحانی و مجتهد ایرانی، امام‌جمعۀ اراک و عضو مجلس خبرگان رهبری. از نوجوانی به تحصیل علوم دینی پرداخت و در ۱۳۱۴ عازم نجف اشرف شد. در نجف نزد آیات و اساتیدی چون میرزا محمدباقر زنجانی، صدر بادکوبه‌ای، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالقاسم خویی، و شیخ محمدحسین غروی تا اخذ درجۀ اجتهاد درس خواند. پس از شانزده سال اقامت در نجف، به‌علت بیماری به ایران بازگشت و در تهران مقیم شد. در ۱۳۳۰ به قم رفت و از مدرسان برجستۀ فقه و اصول و حکمت در دورۀ آیت‌الله بروجردی شد. وی از بنیانگذاران جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم و از اولین امضاکنندگان بیانیه‌های آن تشکل بود. در دورۀ مبارزات امام خمینی با امضای بیانیه‌هایی از ایشان حمایت کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در تابستان ۱۳۵۸، به فرمان امام خمینی به امامت جمعۀ شهر اراک و نمایندگی ایشان در استان مرکزی منصوب شد. در احداث ابنیۀ مذهبی، خیریه و درمانی اراک نقش بسزایی داشت و در دومین دورۀ مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم استان مرکزی برگزیده شد. وی از مراجع تقلید در حوزۀ علمیه بود و رسالۀ عملیّه‌اش انتشار یافت. از مهم‌ترین تألیفات او در علوم فقهی است: حاشیه بر کفایةالاصول؛ حاشیه بر عروةالوثقی؛ حاشیه بر مکاسب؛ قاعدۀ فراغ و تجاوز؛ اصالةالصحة، و جوهرالنضید فی شرح فروع‌‌التقلید.