افلاکی، احمد (قونیه ـ همان جا ۷۶۱ق)

احمد افلاکی;
زادروز	قونیه;
درگذشت	قونیه ۷۶۱ق
محل زندگی	آناتولی
ملیت	ترک
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	صوفی
مکتب	مولویه
آثار	مناقب العارفین
گروه مقاله	عرفان

اَفلاکی، احمد (قونیه ـ همان‌جا ۷۶۱ق)

نویسنده و صوفی آناتولی. مرید عارف چلبی، نوۀ مولوی، بود و در بسیاری از سفرهای وی به‌منظور نشر طریقت مولویه، همراهش بود. به زبان‌های عربی، ترکی و فارسی آشنایی داشت. رساله یا سیرۀ بزرگِ‌ مناقب‌العارفین را به دستور عارف چلبی دربارۀ مولوی و مشایخ مولویه نگاشت. آگاهی ما از نخستین مشایخ طریقۀ مولویه و چندوچون این طریقت از همین کتاب است. در بسیاری از علوم به مرتبۀ استادی رسید و با سلطان ولد نیز مصاحبت داشت. گویا به‌علت علاقه به جلال‌الدین عارف، به عارفی و به‌علت تبحّر در علم افلاک، به افلاکی مشهور شده است. او در طریقت مولویه پایگاهی رفیع داشت، اما برای این‌که از مقام مرشدیِ این طائفه سرباز زند، رهسپار حجاز شد و بخشی از عمرش را در کنار مرقد پیامبر اکرم (ص) انزوا گزید. سال‌ها نگهبان مقبرۀ مولوی و درشمار مثنوی‌خوانانِ آن درگاه بود و سرانجام در قونیه درگذشت. در صحنِ مقبرۀ مولوی به‌خاک سپرده شده، اما امروزه محل دقیقِ قبر او مشخص نیست.