نهاوندی، احمد بن محمد ( ـ ح ۲۲۰ق)

نَهاوندی، احمد بن محمد ( ـ ح ۲۲۰ق)
منجّم و ریاضی‌دان ایرانی. در روزگار یحیی بن خالد برمکی در جندی‌شاپور می‌زیست. ابن ندیم نام او را، در الفهرست، احمد بن محمد حاسب ضبط کرده و از سه اثر او نام برده است: کتاب الی محمد بن موسی فی النیل، کتاب المدخل الی علم النجوم و کتاب الجمع و التفریق. ابن یونس گفته است که وی در زمان یحیی برمکی، وزیر هارون، در جندی‌شاپور به رصد مشغول بوده و نتایج این رصدها را در زیج خود موسوم به زیج مشتمل ثبت کرده است. به گزارش ابن یونس، گویا از زمان بطلیموس تا زمان زیج ممتحن، تألیف یحیی بن ابی‌منصور، غیر از رصد نهاوندی، رصدی از حرکت متوسط خورشید شناخته نبوده است.