هوتن، ارنست آلبرت (۱۸۸۷ـ۱۹۵۴)

هوتِن، اِرْنِسْت آلْبِرْت (۱۸۸۷ـ۱۹۵۴)(Hooten, Earnest Albert)
انسان‌شناس امریکایی، زادۀ کلمنزویل ویسکانسین. پس از دریافت دانشنامۀ دکتری از دانشگاه ویسکانسین (۱۹۱۱)، کار خود را از ۱۹۱۳ با تدریس در دانشگاه هاروارد آغاز کرد. در ۱۹۳۰ به مقام استادی در رشته انسان‌شناسی رسید و این سِمت را تا پایان عمر حفظ کرد. شهرت هوتن عمدتاً به‌سبب پژوهش‌هایش دربارۀ نخستی‌ها و انسان اولیه است. او همچنین درپی آن بود که با تحقیقی موشکافانه رابطه‌ای علمی بین شکل کالبد انسانی و عوامل اجتماعی، فرهنگی و نژادی برقرار کند. از آثارش: ساکنان باستانی جزایر قناری (۱۹۲۵)؛ صعود از میمون (۱۹۳۱؛ تجدید چاپ، ۱۹۴۶)؛ میمون‌ها، انسان‌ها، و کودن‌ها (۱۹۳۷)؛ بزه‌کاری و انسان (۱۹۳۹)؛ روابط ناچیز آدمی (۱۹۴۲)؛ مرد جوان، شما بهنجارید (۱۹۴۵)؛ انسان‌شناسی طبیعی ایرلند (۱۹۵۵)، با همکاری دیگران.

 

---