سمنان، استان
| سمنان، استان | |
|---|---|
| کشور | ایران |
| جمعیت | ۵۸۹,۷۴۲ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | مرکز شمال شرقی ایران - جنوب استان‌های مازندران و گلستان، جنوب غربی و غرب استان خراسان، شمال غربی استان یزد، شمال استان اصفهان، شرق استان‌های قم و تهران |
| مرکز | سمنان |
| تعداد شهرستان‌ها | ۴ |
| تعداد بخش ها | ۱۲ |
| شهرهای مهم | دامغان، گرمسار، و شاهرود |
| کوه‌های استان | کوه شاهوار (۳,۹۴۵ متر)، گاوکشان، بادله‌کوه، سنگاب، نزوا، و کو‌ه‌بشم |
| رودهای استان | حبله‌رود |
| اقلیم | در ارتفاعات شمالی معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک - در دشت‌های جنوبی گرم و خشک |
| تولیدات و صنایع مهم | فرآورده‌های کشاورزی: غلات، حبوبات، محصولات جالیزی، علوفه، چغندرقند، پنبه، تنباکو، دانه‌های روغنی، پسته و بادام، انگور، و انواع میوه -فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی: تولید مواد غذایی، قند و شکر، ساخت ماشین‌آلات صنعتی، نساجی، و پنبه‌پاک‌کنی - منابع زیرزمینی: سیلیس و گوگرد، فیروزه، آهک و سنگ‌های آهکی، گچ، نمک، زغال‌سنگ، و مس |
سِمنان، استان
واقع در مرکز شمال شرقی ایران. از شمال به استان‌های مازندران و گلستان، از شمالِ شرقی و شرق به استان خراسان، از جنوبِ شرقی به استان یزد، از جنوب به استان اصفهان، و از غرب به استان‌های قم و تهران محدود است. سراسر نواحی جنوبی و جنوب شرقی استان سمنان را دشت کویر و کویر حاج علیقلی و بخش شمالی آن را، که حدود بیست درصد مساحت این استان را شامل می‌شود، رشته‌کوه‌های البرز فراگرفته‌اند. کوه شاهوار، با ارتفاع ۳,۹۴۵ متر، بلندترین نقطۀ این استان است و کوه‌های گاوکشان، بادله‌کوه، سنگاب، نزوا، و کو‌ه‌بشم از دیگر ارتفاعات مهم آن بهشمار می‌روند. اقلیم آن در ارتفاعات شمالی معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و در دشت‌های جنوبی گرم و خشک و حبله‌رود یگانه رود مهم آن است. فرآورده‌های کشاورزی این استان عبارت‌اند از غلات، حبوبات، محصولات جالیزی، علوفه، چغندرقند، پنبه، تنباکو، دانه‌های روغنی، پسته و بادام، انگور، و انواع میوه. فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی این استان در سال‌های اخیر افزایش یافته و برخی از آن‌ها عبارت‌اند از تولید مواد غذایی، قند و شکر، ساخت ماشین‌آلات صنعتی، نساجی، و پنبه‌پاک‌کنی. سیلیس و گوگرد، فیروزه، آهک و سنگ‌های آهکی، گچ، نمک، زغال‌سنگ، و مس جزو کانی‌های مهم این استان بهشمار می‌روند. استان سمنان با جمعیت ۵۸۹,۷۴۲ نفر (۱۳۸۵) از چهار شهرستان و دوازده بخش با مرکزیت اداری شهر سمنان تشکیل شده است و دامغان، گرمسار، و شاهرود از شهرهای مهم این استان محسوب می‌شوند. سمنان در تقسیمات کشوری آبان ۱۳۱۶ از شهرستان‌های استان دوم بود. در ۱۳۴۰ به فرمانداری کل سمنان تبدیل شد و در ۱۳۵۵ همراه با شهرستان‌های دامغان و شاهرود، استان سمنان را تشکیل داد.