قزوین، استان
| قزوین، استان | |
|---|---|
| کشور | ایران |
| جمعیت | ۱,۱۴۳,۲۰۰ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | مرکز شمال غربی ایران - جنوب استان‌های گیلان و مازندران ، غرب تهران د، شمال مرکزی و همدان، و شرق زنجان |
| مرکز | قزوین |
| تعداد شهرستان‌ها | ۴ |
| تعداد بخش ها | ۱۸ |
| شهرهای مهم | آبیک، بوئین‌زهرا، و تاکستان |
| کوه‌های استان | سیاهلان (۴,۱۷۵ متر)، طالقان، حسنچال، رامند، و قراقی |
| رودهای استان | شاهرود، شور، آوج، و ملّاعلی |
| اقلیم | در کوهستان‌های شمال و جنوب معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک - در دشت‌های مرکزی معتدلِ مایل به گرم و خشک |
| تولیدات و صنایع مهم | فرآورده‌های کشاورزی: غلات و برنج، حبوبات، سبزیجات و علوفه، انواع میوه و انگور، صیفی‌جات، و پنبه - فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی: تولید شیشه و ظروف چینی، ماشین‌آلات، لوازم خانگی، مصالح ساختمانی، مواد غذایی، قند و شکر، خشکبار، تولید انواع گوشت، لبنیات، نیروی الکتریسیته، قطعات خودرو، کاشی و سرامیک، شیلات، نساجی، قالیبافی، رنگ‌سازی - منابع زیرزمینی: سنگ‌های ساختمانی، نمک، زغال‌سنگ، کائولین، و خاک سفید |
قزوین، استان
واقع در مرکز شمال غربی ایران. بین استان‌های گیلان و مازندران در شمال، تهران در شرق، مرکزی و همدان در جنوب، و زنجان در غرب قرار دارد. بخش شمالی این استان را کوه‌های البرز و نواحی مرکزی آن را دشت‌های قزوین و تاکستان و بوئین‌زهرا و بخش جنوبی آن را کوه‌های خرقان فراگرفته‌اند. کوه سیاهلان، با ارتفاع ۴,۱۷۵ متر، مرتفع‌ترین کوه این استان است و کوه‌های طالقان، حسنچال، رامند، و قراقی از دیگر ارتفاعات مهم آن محسوب می‌شوند. رودخانه‌های شاهرود، شور، آوج، و ملّاعلی مهم‌ترین زهاب‌های استان قزوین به‌شمار می‌روند. اقلیم این استان در کوهستان‌های شمال و جنوب معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک و در دشت‌های مرکزی معتدلِ مایل به گرم و خشک است. استان قزوین مستعد کشاورزی است و از نظر صنعت نیز در موقعیت خوبی قرار دارد. احداث سد طالقان و انتقال آب آن به دشت حاصل‌خیز قزوین ظرفیت کشاورزی این استان را به میزان زیادی افزایش داده است. فرآورده‌های کشاورزی این استان عبارت‌اند از غلات و برنج، حبوبات، سبزیجات و علوفه، انواع میوه و انگور، صیفی‌جات، و پنبه. برخی از فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی آن عبارت‌اند از تولید شیشه و ظروف چینی، ماشین‌آلات، لوازم خانگی، مصالح ساختمانی، مواد غذایی، قند و شکر، خشکبار، تولید انواع گوشت، لبنیات، نیروی الکتریسیته، قطعات خودرو، کاشی و سرامیک، شیلات، نساجی، قالیبافی، رنگ‌سازی، و غیره. سنگ‌های ساختمانی، نمک، زغال‌سنگ، کائولین، و خاک سفید جزئی از منابع زیرزمینی این استان است. استان قزوین با ۱,۱۴۳,۲۰۰ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از ۴ شهرستان و هجده بخش با مرکزیت اداری شهر قزوین تشکیل شده است و آبیک، بوئین‌زهرا، و تاکستان از شهرهای مهم آن به‌شمار می‌روند. تاریخ استان قزوین همان تاریخ شهر قزوین است. در تقسیمات کشوری ۱۳۱۶ش، قزوین شهرستانی در استان یکم بود. در ۱۳۵۵ در استان زنجان ادغام و در ۱۳۷۷ از زنجان جدا شد و استان مستقل قزوین را پدید آورد.