لورتین، اسکار ایوار (۱۸۶۲ـ۱۹۰۶)
لِوِرتین، اُسکار ایوار (۱۸۶۲ـ۱۹۰۶)(Levertin, Oscar Ivar)
شاعر و رمان‌نویس سوئدی. از چهره‌های مطرح فرهنگ این کشور در عصر خود بود و سال‌های تنها کرسی تاریخ ادبیات در دانشگاه استکهلم را در اختیار داشت. شعر او بیشتر مایۀ زیبایی شناختی دارد تا احساسی، همچون افسانه‌ها و ترانه‌ها[۱] (۱۸۹۱)، اما در سال‌های بعدی شعرهای تأثرانگیز سرود، به‌ویژه مجموعۀ ترانه‌های شاه سلیمان و مورولف[۲] (۱۹۰۵). لورتین به مکتب ناتورالیسم گرایش پیدا کرد که آگوست استریندبرگ از مهم‌ترین چهره‌های آن در سوئد بود. دانش وسیع او در مقالات و نیز داستان‌ها و رمان‌هایش مانند داستان‌های روکوکو[۳] (۱۸۹۹) و اربابان اوستراس[۴] (۱۹۰۰) آشکار است. لِوِرتین در استکهلم زاده شد و در همان شهر به مقام استادی دانشگاه رسید (۱۸۹۹)، سپس منتقد ادبی روزنامۀ سونسکا داگبلادِت[۵] شد که تأثیر عظیمی در ادبیات سوئدی برجا گذاشت.