کریستوفل، الوین برونو (۱۸۲۹ـ۱۹۰۰)
کریسْتوفِل، اِلوین برونو (۱۸۲۹ـ۱۹۰۰)(Christoffel, Elwin Bruno)
ریاضی‌دان آلمانی. سهم مهمی در پیشبرد هندسۀ دیفرانسیل رویه‌ها[۱] (سطوح) داشت. بعضی از نخستین پژوهش‌ها را، که بعدها منجر‌به طرح نظریۀ امواج شوکی[۲] شد و آنچه را امروز نمادهای کریستوفل[۳] می‌نامیم، وارد نظریۀ ناورداها[۴] کرد. در مونژوا[۵]، مونشاو[۶] فعلی، واقع در نزدیکی آخن[۷]، زاده شد و در برلین درس خواند. نخست، از ۱۸۶۲ تا ۱۹۶۹، در پلی‌تکنیکِ زوریخ[۸]در سوئیس و سپس در برلین، و از ۱۸۷۲، در دانشگاه استراسبورگ[۹] استاد بود. در نظریۀ عمومی مثلث ژئودزیکی[۱۰] (۱۸۶۸)، بحثی مثلثاتی دربارۀ مثلث[۱۱]های تشکیل‌شده از ژئودزیک‌هایِ واقع بر رویه‌ای دلخواه را مطرح کرد. مقالۀ کریستوفل با عنوان«دربارۀ تبدیل عبارات دیفرانسیل همگن درجۀ دوم[۱۲]»(۱۸۶۹) نمادهایی را معرفی کرد که بعداً به نمادهای کریستوفل مرتبۀ اول[۱۳] و مرتبۀ دوم[۱۴] معروف شدند. رشته نمادهای دیگری با بیش از سه اندیس، ازجمله نمادهای چهاراندیسی‌ای که قبلاً برنهارد ریمان[۱۵] مطرح کرده بود، اکنون به نام نمادهای ریمان ـ کریستوفل[۱۶] معروف‌اند. کریستوفل قضیه[۱۷]ای را دربارۀ تحویل[۱۸] فرم چندضلعی[۱۹] صورت‌بندی کرد که اکنون به نام او شناخته می‌شود. در ۱۸۷۷، مقاله‌ای دربارۀ انتشار امواج صفحه‌ای[۲۰] در محیطی با ناپیوستگی سطحی[۲۱] منتشر کرد و به این‌ترتیب، یکی از اولین گام‌ها را در طرح نظریۀ موج شوکی برداشت. او در نظریۀ کامل تابعِ تتای ریمانی[۲۲]، که پس از مرگش انتشار یافت، تعبیری مستقل از کار ریمان دربارۀ هندسۀ رویه‌ها[۲۳] به‌دست داد.
- ↑ differential geomerty of surfaces
- ↑ theory of shock waves
- ↑ Christoffel symbols
- ↑ theory of invariants
- ↑ Montjoie
- ↑ Monschau
- ↑ Aachen
- ↑ Polytechnicum in Zürich
- ↑ University of Strasbourg
- ↑ Allgemeine Theorie der geodätischen Dreiecke
- ↑ triangle
- ↑ Über die Transformation der homogen Differentialausdrücke zweiten Grades
- ↑ first order
- ↑ second order
- ↑ Bernhard Reimann
- ↑ Reimann-Christoffel symbols
- ↑ theorem
- ↑ reduction
- ↑ quadrilateral form
- ↑ plan waves
- ↑ surface discontinuity
- ↑ Vollständige Theorie der Riemannschen θ-function
- ↑ surface geometry