مضارع، بحر

مُضارِع، بحر

(در لغت به‌معنای مشابه و شریک) اصطلاحی در عروض. از بحرهای عروضی که از تکرارِ دو رکنِ «مفاعیلن فاعلاتن» و زحاف‌های آن‌ها پدید آید. ازجمله زحاف‌های این بحرند: قَصْر، حَذْف، کَفّ، خَرْم، اِسْباغ. نمونۀ رایج وزن این بحر بیت «دل می‌رود ز دستم صاحبدلان خدا را» است.