گنکور، برادران
گُنکور، برادران (Goncourt)
ادمـــون دو گنکــــور[۱] (۱۸۲۲ـ۱۸۹۶) و ژول دو گنکـــور[۲] (۱۸۳۰ـ۱۸۷۰) نویسندگان فرانسوی. دو برادر در تألیف خلاصه‌ای با نام هنر قرن هجدهم[۳] (۱۸۵۹ـ ۱۸۷۵)، مشتمل بر تحقیقات تاریخی، و یادداشـــت‌های روزانه[۴] (۱۸۸۷ـ۱۸۹۶)، دربارۀ تاریخچۀ حیات ادبی فرانسۀ آن روزگار همکاری داشتند. ادمون دوگنکور، بنیادگذار آکادمی گنکور[۵] بود که در ۱۹۰۳ افتتاح شد. این آکادمی هر سال جایزۀ گنکور[۶] را به نویسندۀ بهترین رمان فرانسوی اهدا می‌کند. ارزش مادی این جایزه، که از حیث اعتبار با جایزۀ بوکر[۷] کشورهای مشترک‌المنافع برابری می‌کند، فقط ۵۰ فرانک است. برادران گنکور رمان‌هایی نیز با همکاری یکدیگر نوشتند که مشهورترین آن‌ها مادام ژِرْوِزه[۸] (۱۸۶۹) است؛ از دیگر آثار آنان است: راهبه فیلومن[۹] (۱۸۶۱)، رنه موپِرَن[۱۰] (۱۸۶۴)، ژرمینی لاسِرتو[۱۱] (۱۸۶۴)، و مانِت سالومون[۱۲] (۱۸۶۷). ادمون دوشیزه اِلیزا[۱۳] (۱۸۷۷) و عزیز[۱۴] (۱۸۸۴) را به تنهایی نوشت. برادران گنکور کوشیدند تنوع همۀ لحظات زندگی را با برجسته‌کردن کوچک‌ترین چیزها توصیف کنند. این کار میسّر نبود مگر به‌یاری شناختی دقیق و واقعی از زمانه‌ای که درباره‌اش می‌نوشتند (قرن ۱۸). آنان اطلاعات خود را با پژوهش خستگی‌ناپذیر از نامه‌ها، اسناد، و متون قدیمی به‌دست آوردند، که اگر تلاش آنان نبود، به فراموشی سپرده می‌شدند؛ به‌همین سبب کتاب‌های آنان از نظر مورخان معتبر است و تصویرپردازی دقیق روش‌ها و اسلوب‌های دورۀ مورد بررسی آنان نیز، آن‌گونه که در تصویرهایی صمیمانه از قرن هجدهم[۱۵] (۱۸۵۷ـ ۱۸۵۸) و هنر قرن هجدهم آمده است، تحسین معاصرانشان را برانگیخت.
- ↑ Edmond de Goncourt
- ↑ Jules de Goncourt
- ↑ L’Art du XVIIIème siècle/18th Century Art
- ↑ Journal
- ↑ Académie Goncourt
- ↑ Prix Goncourt
- ↑ Booker Prize
- ↑ Madame Gervaisais
- ↑ Soeur Philomène
- ↑ Renée Mauperin
- ↑ Germinie Lacerteux
- ↑ Manette Salomon
- ↑ La Fille Elisa
- ↑ Chérie
- ↑ Portraits intimes du XVIIIème siècle/Intimate Portraits of the 18th Century