بولتوود، برترام (۱۸۷۰ـ۱۹۲۷)
بولْتْوود، بِرترام (۱۸۷۰ـ۱۹۲۷)(Boltwood, Bertram)
شیمی‌دان و فیزیک‌دان امریکایی. در زمینۀ واپاشی رادیواکتیو اورانیوم و توریوم تحقیق می‌کرد و نتایج تحقیقاتش تأثیر فراوانی بر پیشرفت نظریۀ ایزوتوپ‌ها گذاشت. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۰، عضو هیئت علمی دانشگاه یِیل بود و در آن‌جا، با همکاری جوزف هایدپرات[۱]، شیمی‌دان امریکایی، رشتۀ مهندسی معدن را پایه‌گذاری کرد. بولتوود به رادیواکتیویته بسیار علاقه‌مند بود و در ۱۹۰۴، نشان داد که بسیاری از عناصر رادیواکتیو به عناصر رادیواکتیو دیگر واپاشی می‌کنند. او یونیوم را، که اکنون توریوم -۲۳۰ نامیده می‌شود، کشف کرد. در ۱۹۰۵، نشان داد که سرب آخرین محصول واپاشی رادیواکتیو است و دو سال بعد روشی را برای تعیین سن بعضی از سنگ‌ها با اندازه‌گیری نرخ و نسبت سرب و اورانیوم آن‌ها پیش نهاد. روش‌های گسترده‌تر رادیومتری (پرتوسنجی) برای تعیین سن (سال‌یابی) زمین به کارآمدند و به باستان‌شناسی یاری رساندند. در ۱۹۱۰، استاد پرتوشیمی دانشگاه ییل شد.
- ↑ Joseph Hideprate