مونتگمری، برنارد لا (۱۸۸۷ـ۱۹۷۶)
مونْتْگُمِری، بِرنارد لا (۱۸۸۷ـ۱۹۷۶)(Montgomery, Bernard Law)
(ژنرال مونتگمری، معروف به مونتی[۱]) نظامی انگلیسی. در جنگ جهانی دوم، فرمانده سپاه هشتم بریتانیا در افریقای شمالی طی نبرد اَلْعَلَمین (واقع در مصر) در ۱۹۴۲ بود. از ۱۹۴۴ فرمانده قوای بریتانیا در اروپای شمالی بود و در این مقام، در ۱۹۴۵ آلمانی‌ها تسلیم او شدند. مونتگمری در آغاز جنگ جهانی دوم در (۱۹۳۹ـ۱۹۴۰) فرمانده بخشی از «نیروی اعزامی بریتانیا[۲]» به فرانسه بود و در عملیات عقب‌نشینی نیروهای متفقین از دانکرک[۳] شرکت داشت. در اوت ۱۹۴۲ فرمانده سپاه هشتم بریتانیا شد و جلوی پیشروی آلمانی‌ها را به‌سوی قاهره گرفت. پیروزی «العلمین» مسیر حوادث جنگ در افریقای شمالی را تغییر داد و به بیرون‌کردن فیلدمارشال رومل[۴] از مصر و پیشروی سریع متفقین در تونس انجامید. در فوریه ۱۹۴۳ فرماندهی قوای مونتگمری را آیزنهاور[۵] ژنرال امریکایی برعهده گرفت و نیروهایش در فتح تونس و سیسیل و در حملۀ متفقین به ایتالیا شرکت کردند. مونتگمری فرماندۀ قوای متفقین در مرحلۀ اولیۀ یورش آنان به فرانسه در ژوئن ۱۹۴۴ بود و از اوت ۱۹۴۴ نیز قوای امپراتوری و بریتانیایی تحت فرمان او هلند را آزاد کرد، شمال آلمان را به تصرف درآورد و وارد دانمارک شد. در چهارم مه ۱۹۴۵ در ستاد «گروه ۲۱ نیروی زمینی» خود تسلیم‌شدن آلمان را پذیرفت. مونتگمری تا فوریۀ ۱۹۴۶ فرماندۀ نیروی اشغالگر بریتانیا در آلمان بود و در این هنگام به ریاست فرماندهی کل امپراتوری[۶] منصوب شد. در ۱۹۴۴ مونتگمری به درجه فیلدمارشالی ارتقا یافت. در ۱۹۴۸ رئیس نظامی دائمی «کمیتۀ فرماندهان کل[۷]» برای دفاع از اروپای غربی شد. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۸ معاون فرماندۀ کل اروپا بود. در ۱۹۴۶م لقب «نخستین ویکنت مونتگمریِ العلمین» به او اعطا شد.