کرامه، بطروس (حمص ۱۷۷۴ـ استانبول ۱۸۵۱)

کَرامَه، بُطروس (حِمص ۱۷۷۴ـ استانبول ۱۸۵۱)

شاعر درباری و معلم سوری. مذهب کاتولیک یونانی داشت. پنج سال در خدمت دیوان، علی‌پاشا ‌الاسعد، والی اَکره، بود. سپس به جبل لبنان رفت و در ۱۸۱۳ شاعر دربار و منشی شخصی امیر بشیرالشهابی، و سرانجام معاون او در امور لبنان شد. به پسران امیر، ترکی و عربی آموخت. در ۱۸۴۰، در تبعید امیر به جزیرۀ مالت، او را همراهی کرد؛ و بعد به استانبول رفت و مترجم حضور دربار شد. آثار منتشرشده‌اش عبارت‌اند از مجموعۀ موشحات اندلسی (۱۸۸۴) و دیوانش با نام آواز کبوتر در دیوان بزرگ بطروس معلم (۱۸۹۸). با آن‌که بهترین شاعر زمانه‌اش خوانده‌اند، از شعرش به‌سبب تصنع در سبک و کلام انتقاد شده است.