حیدری، بلند (بغداد ۱۹۲۶ـ ۱۹۹۶)

حیدری، بُلَند (بغداد ۱۹۲۶ـ ۱۹۹۶)

بلند حیدری
زادروز	بغداد ۱۹۲۶م
درگذشت	۱۹۹۶م
ملیت	عراقی کردتبار
شغل و تخصص اصلی	شاعر
آثار	تپش گل (۱۹۴۶)
گروه مقاله	ادبیات عربی

شاعر کُردتبار عراقی. عمدتاً نزد خودش علم آموخت. در جوانی، فعال سیاسی متمایل به چپ و افکار اگزیستانسیالیستی بود. در دهۀ ۱۹۴۰، گروه زمان ازدست‌رفته را تأسیس کرد، که متشکل از هنرمندانی بود که در کافۀ واق‌الواق بغداد برای بحث پیرامون هنر و اندیشۀ پیشرو گرد می‌آمدند. به‌سبب مخالفت با سلطنت و جمهوری جانشین آن، از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۶، در بیروت، در تبعید به‌سر می‌برد. در ۱۹۸۰، به لندن رفت و مجلۀ فنون عربیّت را منتشر کرد که عمری کوتاه داشت. از او نُه جلد کتاب شعر منتشر شده است. نخستین مجموعه‌اش، تپش گِل (۱۹۴۶)، رنگی رمانتیک دارد؛ اما آثار بعدی او دارای نوعی واقع‌گرایی اگزیستانسیال است که ازخودبیگانگی عمیق سیاسی و اجتماعی را با شعری آزاد، لبریز از تصویر و آهنگی دلکش بیان می‌کند. به هنگام تصویرکردن جهان درونی خویش، و عذابی که از رنج‌های دیگران می‌کشد، و حسرت دنیایی بهتر، شعرش لحنی آرام و اندوهگین می‌گیرد. زبان شعرش ساده و تقریباً گفتاری است، اما تسلط استادانه بر عناصر زبانی و سخن نغز در آن نهفته است.