حجازی، بنفشه
بنفشه حجازی | |
---|---|
زادروز |
بروجرد 1333ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی از دانشکده علوم اجتماعی و تعاون دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | شاعر، نویسنده و پژوهشگر |
آثار | گریخته (رمان، 1396)؛ زنان مودب: تاریخ شعر و ادب زنان ایرانزمین از آغاز تا 1320 شمسی (قصیدهسرا، 1396) |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
خویشاوندان سرشناس | خاطره حجازی (خواهر) |
بنفشه حجازی (بروجرد1333ش- )
شاعر، نویسنده و پژوهشگر ایرانی. تحصیلات دورۀ ابتدایی را در اصفهان و دورۀ متوسطهاش را در بروجرد گذراند، سپس در سال 1355 موفق به دریافت دانشنامۀ کارشناسی از دانشکده علوم اجتماعی و تعاون دانشگاه تهران شد. او در سال 1357 به استخدام دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده علوم توانبخشی درآمد.
حجازی کار نوشتن را از دوران دانشجویی آغاز کرده. از فعالیتهای مهم او میتوان به این موارد اشاره کرد: تدریس ادبیات کودکان و نوجوانان؛ قصهگویی و نمایش خلاق در کانون پرورش فکری برای دورههای دانشگاهی کتابداران کانون (1370-1371) و ویراستاری ماهنامه فرزند سالم (از شماره 2 - بهمن 1375 تا شماره 11- آذر1376). از حضور او در مسابقات ادبی میتوان به این موارد اشاره کرد: عضویت در هیات داوران ادبیات داستانی زنان (1387)، عضویت در هیات داوران جایزۀ صدیقه دولتآبادی و عضویت در شورای داوری جایزه شعر خورشید (1387- 1389).
حجازی در نقش فعال حقوق زنان، برای فعالیتهای پژوهشی و ادبیاش به کرات مورد تقدیر قرار گرفته که از آن میان میتوان به اینها اشاره کرد: لوح پژوهشگر نمونه از انجمن جامعهشناسی ایران (اسفند 1392)؛ تندیس صدیقه دولتآبادی (اسفند1392)؛ لوح تقدیر دومین دورۀ جایزۀ شعر زنان خورشید (26 آذر 1388) و تقدیرنامۀ شورای پژوهشهای علمی کشور (1374).
از دیگر فعالیتهای مهم حجازی به این موارد میتوان اشاره کرد: همکاری با گروه واژهیابی فرهنگستان علوم پزشکی (9/7/1375 لغایت بازنشستگی) و نماینده دانشکده علوم توانبخشی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی (18/2/1375 لغایت بازنشستگی- مهرماه 1382).
خاطره حجازی (شاعر و نویسنده) خواهر اوست.
کتابشناسی
رؤیای انار (مجموعه شعر، سیامک، 1365)؛ گزارشی از ستونزار (رمان كوتاه، تمدن، 1366)؛ زن به ظن تاریخ- بررسی جایگاه زن در ایران باستان (شهراب، 1371)؛ به انكار عشق تو ناگزیرم (مجموعه شعر، روشنگران، 1372)؛ ادبیات كودكان و نوجوانان: ویژگیها و جنبهها (روشنگران، 1372)؛ به زیر مقنعه: بررسی جایگاه زن ایرانی از قرن اول تا عصر صفوی (علم، 1376)؛ نپرس چرا سكوت میكنم (مجموعه شعر فارسی- انگلیسی، گیل، 1376)؛ تارا و ماه (داستان كودكان، وزارت نیرو، 1376)؛ ماه گریخته در پیراهن (رمان، گفتمان خلاق، 1378)؛ یک منظومۀ آواره و بیست ترانۀ سرگردان (مجموعه شعر با ناصر نجفی، فارسی-انگلیسی، سالی، 1379)؛ ضعیفه: بررسی جایگاه زن ایرانی در عصر صفوی (قصیدهسرا، 1381)؛ دایره حیرت: زندگینامه علمی و ادبی حكیم عمر خیام (فریار، 1381)؛ نرگس + عشق (رمان، قصیدهسرا، 1381)؛ تاجالرّجال: رابعه عدویه (شالیزار، 1382)؛ تذكرۀ اندرونی: شرح حال و شعر شاعران زن قرن سیزدهم تا پهلوی اول (قصیدهسرا و روشنگران، 1383)؛ اعتراف میكنم (مجموعه شعر، همراه، 1383)؛ بیسكویت نیمخورده (رمان، همراه، 1383)؛ زنان ترانه: بررسی حضور زن در ترانه ها و اشعار عامیانه (قصیدهسرا، 1384)؛ چند کلمه از مادرشوهر: بررسی جایگاه زن در امثال و حکم و اشعار عامیانه زبان فارسی (فرزان روز، 1385)؛ زن تاریخ: بررسی جایگاه زن از عهد باستان تا پایان دوره ساسانیان (قصیدهسرا، 1385)؛ تاریخ هیچکس: بررسی جایگاه زن ایرانی در عصر زندیه و افشاریه (قصیدهسرا، 1385)؛ تاریخ خانمها: بررسی جایگاه زن ایرانی در عصر قاجار (قصیدهسرا، 1388)؛ اعترافات یک عکاس (رمان، روشنگران، 1388)؛ ایمپالای سرخ (رمان، افراز- 1389)؛ آمفی تئاتر (مجموعه شعر، فرهنگ ایلیا، 1390)؛ شصت ثانیه زندگی (داستانهای کوتاه کوتاه، نشر ناکجا، 2013)؛ ورای زنی که شاید دوستم داشته باش (مجموعه شعرنو، سرزمین اهورایی، 1391)؛ ...و چنین گفت راحله سلطان (طنز اجتماعی، نصیرا، 1393)؛ آخر آسفالت (مجموعه شعر، فرهنگ ایلیا، 1394)؛ پشت صحنه (رمان، 1395)؛ گریخته (رمان، 1396)؛ زنان مودب: تاریخ شعر و ادب زنان ایرانزمین از آغاز تا 1320 شمسی (قصیدهسرا، 1396).