گرتین، تامس (۱۷۷۵ـ۱۸۰۲)
گِرْتین، تامِس (۱۷۷۵ـ۱۸۰۲)(Girtin, Thomas)
نقاش منظرهپرداز انگلیسی. از برجستهترین آبرنگکاران انگلیسیِ قرن ۱۸ بود. رنگابه[۱]های گسترده با رنگهای تند، و ترکیببندیهای جسورانه، مشخصۀ آثار اوست؛ تابلوی خانۀ سفید در چلسی[۲] (۱۸۰۰؛ نگارخانۀ تیت[۳]، لندن) نمونهای مثالزدنی از این دست است. گرتین دوستِ ترنر[۴] بود. گرتین پس از هنرآموزی پراکنده، زمان پرباری را با ترنر جوان گذراند، و آثار جان رابرت کازِنز[۵]، و طراحیهای کانالتّو[۶] را بررسی و نسخهبرداری کرد. حدود ۱۷۹۶ شیوۀ فردیاش را پروراند. طراحی رنگی از عوارض جغرافیایی را وانهاد و به نقاشی با آبرنگ روآورد. قلمموکاری آزادانه، توان رنگی، و نقاشی تودههای گستردۀ کنترلشده، شوری نو به هنرش بخشید، و امکانات تازهای را در منظرهسازی، چه با آبرنگ و چه با رنگِروغن، فراهم آورد. علاوهبر مناظر روستاییِ انگلستان، ازجمله نمایی از بارانداز[۷]، شماری منظرۀ عالی از پاریس (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲) کشید، و سپس از آنها چاپنقشِ تیزابی[۸] نرمزمینه[۹] ساخت. گرچه در ۲۷سالگی براثر بیماری سل درگذشت، در پیشرفت نقاشی آبرنگ در انگلستان سهم بسزایی داشت. ترنر در تکامل نقاشی آبرنگ با گرتین به رقابت برخاست؛ و جان کانستبل[۱۰] با مشاهدۀ نمونههایی از آثار آبرنگ گرتین در مجموعۀ شخصی جورج بومون[۱۱] نقاش (۱۷۵۳ـ۱۸۲۷)، از اسلوب کاری آنها تأثیر گرفت.