تحفه الادوار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تُحْفَة الْأَدْوار
سرودۀ ابن عربی، منظومه‌ای صوفیانه. این اثر اگرچه مشحون از معارف صوفیانه و حتی اصطلاحاتِ‌ آنان است، اما از جهتی خاص، در میانِ‌ آثار او بی‌نظیر است؛ چه ابن عربی، در این کتاب، از سبکِ شعریِ مُوَشّحات اندلسیان استفاده کرده است، از این‌رو، تحفة‌الادوار و ترجمان‌الاشواق را می‌توان دو سویِ‌ دنیای شاعرانۀ ابن عربی، از نظر زبان و مفهوم، دانست. زبان و مفاهیمِ تحفةالادوار اندلسی و در مقابل، زبان و به‌ویژه مفاهیم ترجمان‌الاشواق به‌گونه‌ای فارسی‌گراست. تحفة‌الادوار، از ۱۴۷ دور (واحد شمارش اجزای موشّحات) تشکیل شده است. این منظومه به‌چاپ هم رسیده است.