سوهارتو، توجیب اول (۱۹۲۱ـ۲۰۰۸)
سوهارْتو، توجیب اوّل (۱۹۲۱ـ۲۰۰۸)(Suharto, Thojib I)
| توجیب اوّل سوهارْتو Thojib I Suharto | |
|---|---|
| زادروز |
1921م |
| درگذشت | 2008م |
| ملیت | اندونزیایی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | فرمانده نظامی |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار و ژنرال اندونزیایی، از ۱۹۶۷ تا ۱۹۹۸ رئیس‌جمهور اندونزی. حکومت اقتدارگرای وی با مخالفت جناح چپ در داخل روبه‌رو شد، ولی اقتصاد اندونزی تا ۱۹۹۷ از رشد بالایی برخوردار بود. در سال‌های ۱۹۷۳، ۱۹۷۸، ۱۹۸۳، ۱۹۸۸، ۱۹۹۳، و بار دیگر در مه ۱۹۹۸، بدون هیچ رقیبی، به ریاست‌جمهوری انتخاب شد. انتخاب سوهارتو، به‌رغم وخیم‌شدن وضع سلامت او و تضعیف اقتصاد کشور، به‌سبب افت شدید ارزش روپیه (پول اندونزی)، صورت گرفت و ناآرامی دانشجویان و شورش‌های گرسنگان را به‌دنبال داشت. پس از آن که ناآرامی‌های داخلی به نقطۀ بحرانی رسیدند، در ۲۱ مه ۱۹۹۸ کرسی ریاست‌جمهوری را به معاون خود بشارالدین یوسف حبیبی واگذار کرد. او، که در دورۀ ریاست‌جمهوری سوکارنو رئیس ستاد ارتش بود، ابتدا تلاش چپ‌گرایان برای برکناری سوکارنو را به‌شدت سرکوب کرد و سپس با کنارزدن وی قدرت را به‌دست گرفت. سوهارتو به رویارویی با مالزی پایان داد، در ۱۹۷۵ تی‌مور شرقی را به تصرف درآورد، و در ۱۹۷۹ با پاپوآ گینۀ نو پیمان همکاری بست. پس از آن‌که در مارس ۱۹۹۸ برای هفتمین‌بار به ریاست‌جمهوری پنج‌سالۀ اندونزی انتخاب شد، برای حفظ یکپارچگی ملی و برخورد با بحران اقتصادی اختیارات بیشتری گرفت. سوهارتو همچنان به مخالفت با اصلاحات اقتصادی مطرح‌شده از سوی منتقدانش، که صندوق بین‌المللی پول هم از آن حمایت می‌کرد، ادامه و کابینۀ خانوادگی جدیدی تشکیل داد که فقط خویشان و متحدان نزدیکش را دربرمی‌گرفت. در اوت ۲۰۰۰، رسماً به سوءاستفاده از بودجه‌های خیریه متهم شد. میزان ثروتی که سوهارتو و خانواده‌اش در دورۀ حکومت آمرانۀ وی گرد آوردند، بین ۱۵ تا ۴۵میلیارد دلار تخمین زده شده است. اما در سپتامبر ۲۰۰۰، دادگاه، به‌رغم تظاهرات مردم برضد این دیکتاتور، به دلیل آن‌که سوهارتو در سال پیش از آن سه‌بار سکته کرده بود حال وی را مناسب محاکمه ندانست. تامی، کوچک‌ترین پسر سوهارتو، اولین عضو خانوادۀ وی بود که اعتراف کرد که به کسب ثروت نامشروع از قِبَلِ دیکتاتوری پدرش دست زده است. او را در ارتباط با بمبی که در ناحیۀ مالی جاکارتا منفجر شد، دستگیر و به هجده ماه زندان محکوم کردند. در نوامبر ۱۹۹۸، در واکنش به گزارش‌هایی که دربارۀ امکان تعقیب قضایی وی و خانواده‌اش به‌سبب فساد و سوءاستفاده از قدرت منتشر شد، سوهارتو منافع اقتصادی خود را در هفت بنیاد به ارزش ۵۲۸میلیون دلار، که در دورۀ حکومتش گردآورده بود، به دولت منتقل کرد. در مارس ۲۰۰۰، برای بازجویی توسط دادستان کل احضار شد ولی وکلایش ادعا کردند که وخامت وضع سلامت او اجازۀ چنین کاری را به او نمی‌دهد. این دومین‌بار بود که وی از حضور برای بازپرسی امتناع می‌کرد و همین امر سبب تظاهرات خشونت‌بار مردم شد. دولت اندونزی در آوریل ۲۰۰۰، بار دیگر برضد او اقامۀ دعوی کرد و او را از پایتخت ممنوع‌الخروج و تهدید به توقیف خانگی کرد، که ماه بعد به اجرا گذاشته شد.