کوزه گران، تپه
کوزِه‌گران، تپه
محوطه‌ای باستانی در درۀ رود سیمَرِِه در ناحیۀ درّه‌شهر استان ایلام، در زاگرُس مرکزی. در دهۀ ۱۳۱۰ش سِر مارک اوُرِل اِشتاین به حفاری تجاری در تپۀ کوزه‌گران پرداخت و گورهای باستانی از عصر مس‌ـ سنگ کشف کرد که با دورۀ فرهنگی عُبِید در بِینُ‌النَّهرین، در اواخر هزارۀ پنجم و اوایل هزارۀ چهارم پ‌م، هم زمان هستند. دو شیوۀ تدفین در کوزه‌گران شناسایی شده است: تدفین اجساد و سوزاندن اجساد و ریختن خاکستر در کوزه‌ای که زیر خاک دفن می‌شد. احتمالاً تپۀ کوزه‌گران با شوش در خوزستان و محوطه‌های باستانی دورۀ فرهنگی عُبِید در بین‌النهرین ارتباط فرهنگی داشته است. مستندات باستان‌شناختی حاکی از آبادبودن این محوطه در دوران پیش از تاریخ بوده و تا زمان ساسانیان نیز بناهایی بر روی آن ساخته شده است. طبقۀ اول این تپه به دوران ساسانی تعلق دارد، و سفال‌های منقوش و رنگی طبقۀ زیرین با سفال‌های طبقۀ اول شوش مطابقت می‌کند.