تیاتر گرد
تئاتر گِرد (theatre-in-the-round)
اجرای تئاتری در میان تماشاگرانی که دورتادور نشسته‌اند. در واکنش به صحنۀ قاب‌مانندِ تئاتر قرن ۱۹، جنبشی از نیمه‌های قرن ۲۰، طراحی تئاترهایی را آغاز کرد که صحنۀ نمایش آن‌ها در میانۀ تالار قرار می‌گرفت. از نمونه‌های مشهور آن‌هاست: آرِنا استیج[۱] در واشینگتن دی‌سیِ[۲] امریکا (۱۹۶۱) و رویال اِکسچِنج[۳] در منچستر، انگلستان، (۱۹۷۶). تعبیر تئاتر گرد را مارگو جونز[۴] (۱۹۱۳ـ۱۹۵۵) در نمایش‌هایی در دالاس[۵]، امریکا، تبلیغ می‌کرد و کتابی نیز به نام تئاتر گِرد[۶] در ۱۹۵۱ انتشار داد.