بینیم، جان (۱۷۹۸ـ۱۸۴۲) و مایکل (۱۷۹۶ـ۱۸۷۴)
بینیم، جان (۱۷۹۸ـ۱۸۴۲) و مایکل (۱۷۹۶ـ۱۸۷۴)(Banim, John and Michael)
برادران ایرلندی، هر دو نویسنده و متولد کیلکنی[۱]. پدرشان کشاورز و مغازه‌داری خُرده‌پا بود. داستان‌هایی از خانوادۀ اُهارا[۲]، اثر جان و مایکل بینیم، نخستین آثاری بودند که وقایع زندگی روستایی ایرلندی، شورش‌های کشاورزان، و خشونت ناشی از آن را به ترتیب زمانی تصویر می‌کردند. جان در فرهنگستان انجمن سلطنتی دوبلین[۳] در رشتۀ هنر تحصیل کرد و پیش از نقل مکان به دوبلین در ۱۸۲۰، در کیلکنی به تدریس طراحی پرداخت. در دوبلین شعر بلند بهشت سلتی‌ها[۴] (۱۸۲۱) را بر پایۀ فرهنگ عامیانه منتشر کرد. او برای نمایش‌نامۀ تورگسیوس[۵]، که رویدادهایش در دوبلین عصر وایکینگ‌ها می‌گذرد، حامی‌ای پیدا نکرد؛ اما موفقیت چشمگیر تراژدی جان به نام دامون و پوتیاس[۶] (۱۸۲۸) در کاونت گاردن[۷] دو برادر را تشویق کرد تا مدتی به لندن نقل‌مکان کنند. مایکل از مطالعات حقوقی دست کشید تا به کسب‌وکار ناموفق پدرش رونقی ببخشد، اما پیشنهاد جان را برای همکاری در نگارش داستان‌هایی از خانوادۀ اُهارا در ۱۸۲۲ به‌گرمی پذیرفت. تحقیقات مربوط به رمان تاریخی برادرش را نیز اداره می‌کرد. ایرلندی شورشی مو کوتاه[۸] (۱۸۲۸) از آثار تاریخی خود او است، که به قیام ۱۷۹۸ می‌پردازد. رمان‌های بعدی مایکل نهضت فنلاند[۹] (۱۸۵۲) و شهر آبشارها[۱۰] (۱۸۶۴) نام داشتند. مایکل در ۱۸۵۳ رئیس ادارۀ پست کیلکنی شد و در ۱۸۷۳ در بوتر ستاون[۱۱]، واقع در ایالات دوبلین، گوشه‌گیری اختیار کرد. کوچک‌ترین دخترش، مری بینیم[۱۲] ( ـ۱۹۳۹)، نیز نویسنده بود.