بربیج، جفری (۱۹۲۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از جفری بربیج)

بِربیج، جِفری (۱۹۲۵-  )(Burbidge, Geoffrey)

جفری بربیج
Geoffrey Burbidge
زادروز آکسفورد شر ۱۹۲۵ م
ملیت انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در دانشگاه هاروارد و دانشگاه شیکاگو
شغل و تخصص اصلی اخترفیزیک دان
گروه مقاله اخترشناسی
جوایز و افتخارات کشف هایی در زمینه سنتز هسته ای و تولید عناصر در فضا

اخترفیزیک‌دان انگلیسی. با همکاری همسرش، مارگارت بربیج[۱]، در زمینۀ سنتز هسته‌ای و تولید عناصر در فضا به کشف‌هایی دست یافت و اختروش[۲]ها و کهکشان[۳]ها را بررسی کرد. بربیج در چیپینگ نورتون[۴]، در آکسفوردشر[۵]، زاده شد. در بریستول[۶] و یونیورسیتی کالج[۷] لندن فیزیک خواند. سپس به امریکا رفت، و نخست در هاروارد و سپس در دانشگاه شیکاگو به تحصیل ادامه داد. از ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ در آزمایشگاه‌های کاوندیشِ[۸] کیمبریج کار می‌کرد، اما مجدداً به امریکا بازگشت. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در سان‌ دیه‌گو[۹]، و از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴، مدیر رصدخانۀ ملی کیت پیک[۱۰]در آریزونا بود. مقاله‌ای که در ۱۹۵۷ از سوی بربیج‌ها، اخترفیزیک‌دان امریکایی، ویلیام فاولر[۱۱]، و اخترشناس انگلیسی، فرد هویل[۱۲]، انتشار یافت با این فرض آغاز می‌شد که ستاره‌ها در آغاز عمدتاً شامل هیدروژن بوده‌اند و اکنون آشکارا بیشتر ستاره‌های مرئی در مرحلۀ فرآیند ساخت هلیوم از هیدروژن، و آزادسازی انرژی به‌صورت نور قرار دارند. آن‌ها سپس این نظر را مطرح کردند که با پیرشدن ستاره‌ها مقداری از هلیوم آن‌ها «می‌سوزد» و سایر عناصر را ایجاد می‌کند. همچنین چندین راه محتمل را برای تحقق چنین امری، در ارتباط با غول‌های سرخ[۱۳] و اَبَرنواختران[۱۴]، شرح دادند. در ۱۹۷۰، جفری بربیج با استفاده از شواهد به‌دست‌آمده از رصدها محاسبه کرد که کمتر از ۲۵ درصد جرم کهکشان‌های بیضوی[۱۵] مربوط به ستاره‌هایی است که از خود نور گسیل می‌کنند. استدلال او این بود که سیاه‌چاله‌ها[۱۶] محتمل‌ترین منبع جرم گمشده[۱۷]اند.

 


  1. Margaret Burbidge
  2. quasar
  3. galaxy
  4. Chipping Norton
  5. Oxfordshire
  6. Bristol
  7. University College
  8. Cavendish
  9. San Diego
  10. Kitt Peak
  11. William Fowler
  12. Fred Hoyle
  13. red gaint
  14. supernova
  15. elliptical galaxies
  16. black holes
  17. missing mass