فاضل مقداد، جمال الدین ( ـ نجف ۸۲۶ق)
فاضل مِقْداد، جمال‌الدین ( ـ نجف ۸۲۶ق)
(یا: مقداد بن عبدالله سُیوری حلی) فقیه و متکلم امامی. در سُیور حله زاده شد؛ از این‌رو به فاضل سیوری نیز معروف است. او برجسته‌ترین شاگرد و پیرو مکتب فقهی شهید اول بود. اعتقاد استاد به فضل او تا بدان پایه بود که یکی از کتاب‌هایش را در تحریرالقواعد، به نام او المسائل‌المقدادیة نامید که تحریرالقواعد نیز خوانده می‌شود. این اثر غیر از جوابات‌المسائل المقدادیة است که در آن شیخ شهید به ۲۷ پرسش فاضل مقداد پاسخ گفته است. از شاگردان او می‌توان از حسن بن راشد حلّی، رضی‌الدین عبدالملک قمی کاشانی، ابوالحسن علی بن هلال جزایری و زین‌الدین علی بن علاله نام برد. ابن فهد حلی و ابن قطان حلی از او روایت نقل کرده‌اند. در کتاب‌های آیات‌الاحکام از مطالب کتاب کنزالعرفان فی فقه‌القرآن فاضل مقداد بسیار نقل می‌شود. این اثر را می‌توان از منابع معتبر آیات‌الاحکام در امامیه دانست. از آثارش: الاربعون حدیثاً؛ ارشاد‌الطالبین الی نهج‌المسترشدین؛ التنقیح‌الرائع فی شرح‌المختصر‌النافع؛ نضد‌القواعد الفقهیه؛ شرح الباب‌الحادی عشر؛ شرح سی فصل خواجه نصیر‌الدین طوسی در (نجوم)؛ الاعتماد فی شرح واجب‌الاعتقاد، و اللوامع‌الالهیه فی‌المسائل الکلامیه.