شیپلی، جنی (۱۹۵۲)
شیپْلی، جِنی (۱۹۵۲)(Shipley, Jenny)
بانوی سیاستمدار راستِ‌میانه‌رو اهل نیوزیلند، از ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ نخست‌وزیر آن کشور. در ۲۳سالگی به حزب ملی محافظه‌کار پیوست و، پس از آن‌که مدتی در مقام عضو شورای محلی فعالیت داشت، در ۱۹۸۷ به عضویت مجلس نمایندگان انتخاب شد. با به‌قدرت‌رسیدن حزب ملی در ۱۹۹۰، از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ وزیر رفاه اجتماعی و امور زنان، از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۴ وزیر بهداشت و امور زنان، و از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ وزیر حمل‌ونقل و خدمات دولتیِ دولت جیم بالجر بود. او به‌سبب کاهش مزایای تأمین اجتماعی و ایجاد بازاری داخلی در عرصۀ خدمات بهداشتی جنجال به‌پا کرد. شیپلی، که عضو جناح راست حزب ملی بود، هر روز بیش از پیش از روش سیاست‌گذارانۀ محتاطانۀ بالجر سرخورده شد و در ۱۹۹۷ به معارضه با رهبری وی برخاست. در زمانی که بالجر در کنفرانس سران حکومت‌های عضو جامعۀ مشترک‌المنافع، که در نوامبر ۱۹۹۷ در انگلستان برگزار شد، شرکت کرده بود، شیپلی موقعیت خود را مستحکم کرد و در بازگشت بالجر به او هشدار داد که از حمایت کافی در میان نمایندگان پارلمانی حزب چندان برخوردار است که می‌تواند او را وادار به استعفا کند. بدین ترتیب، بالجر متقاعد شد که از رهبری حزب استعفا دهد، و شیپلی جای او را گرفت و در دسامبر ۱۹۹۷ در مقام اولین نخست‌وزیر زن نیوزیلند به‌قدرت رسید. او رهبری ائتلافی با شرکت نخستین حزب نیوزیلند به رهبری وینستون پیترز[۱] را در‌دست داشت. شیپلی، در گور[۲]، واقع در دماغۀ جنوبی ساوت آیلند[۳] (جزیرۀ جوبی)، به‌دنیا آمد و در ولینگتون[۴] و بلنهایم[۵] پرورش یافت. او دختر کشیشی از فرقۀ پرسبیتری بود که در دورۀ نوجوانی شیپلی درگذشت. نخست به‌عنوان آموزگار به‌کار مشغول شد و پس از ازدواج به کشاورزی رو‌آورد.