وانگ، جن (۱۹۰۸ـ۱۹۹۳)
وانْگْ، جِن (۱۹۰۸ـ۱۹۹۳)(Wang, Zhen)
رهبر سیاسی کمونیست چین. از رهبران قدیمی شرکت‌کننده در راهپیمایی طولانی و معاون رئیس کمیتۀ مشورتی مرکزی حزب کمونیست چین از ۱۹۸۸ بود. مارکسیستی سرسخت بود و از سرکوب جنبش دموکراسی‌خواهانۀ تحت رهبری دانشجویان در میان تیان‌آن‌من در ژوئن ۱۹۸۹ حمایت کرد. وانگ در ایالت هونان در جنوب مرکزی چین به‌دنیا آمد و فعالیت حرفه‌ای خود را در جنبش کارگری آغاز کرد و نخست در راه‌آهن به فعالیت پرداخت. در ۱۹۲۷ به حزب کمونیست چین پیوست و تا دهۀ ۱۹۵۰ از فرماندهان مهم ارتش و افسر سیاسی بود. در راهپیمایی طولانی ۱۹۳۴ـ۱۹۳۵ که کمونیست‌ها تحت فشار ملّیون به سمت شمال عقب نشستند شرکت کرد. پس از پیروزی کمونیست‌ها در ۱۹۴۹، رهبری «آزادسازی» و «چینی کردن» قهری ایالت عمدتاً مسلمان‌نشین سین‌کیانگ[۱] را در غربِ دورِ چین برعهده داشت. در ۱۹۵۶ به عضویت کامل کمیته مرکزی بانفوذ حزب کمونیست درآمد. وانگ که مارکسیستی راسخ بود از تصفیۀ انقلاب فرهنگی به‌دست چپ‌های افراطی در ۱۹۶۶ـ۱۹۶۹ جان به‌در برد؛ تنها عضو دولت اصلاح‌طلب بعدی، دنگ شیائوپینگ بود که در انقلاب فرهنگی مورد تصفیه قرار نگرفته بود. در ۱۹۷۵ معاون نخست‌وزیر شد و در ۱۹۷۸ به دفتر سیاسی پیوست. در ۱۹۸۰ به‌سبب سالخوردگی از مقام معاونت نخست‌وزیر کناره گرفت، ولی در ۱۹۸۵ـ۱۹۸۷ در مقام معاونت رئیس کمیتۀ مشورتی مرکزی، کمیته‌ای که دنگ برای شخصیت‌های ارشد حزبی تأسیس کرده بود، خدمت کرد. او در مقام پیرحزبی، از طریق تحت‌الحمایه‌های خود به دفاع از «انقلاب مائو» ادامه داد. در ۱۹۸۷ از چهره‌های مؤثر در برکناری هو یائوبنگ[۲]، رهبر آزاداندیش حزب کمونیست، بود.