هیچینگز، جورج (۱۹۰۵ـ ۱۹۹۸)

هیچْینْگز، جورج (۱۹۰۵ـ ۱۹۹۸)(Hitchings, George)

هيچْينْگز، جورج

داروشناس امریکایی. با همکارش گرترود الیتون، به‌سبب تحقیق در زمینۀ اصول حاکم بر طراحی دارویی نوین به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۸۸ دست یافت. هیچینگز در زمینۀ عوامل ضدسرطان، داروهای سرکوب‌کنندۀ ایمنی، و آنتی‌بیوتیک‌هایی تحقیق می‌کرد که در قلمرو رو به رشد جراحی پیوند اهمیت حیاتی داشتند. در هوکیام واشینگتن زاده شد و در دانشگاه‌های واشینگتن و هاروارد درس خواند. در ۱۹۴۲، با آزمایشگاه پژوهش‌های زیست‌شیمی باروز ولکام همکاری کرد و دو سال بعد، با الیتون همکار شد. در ۱۹۶۷، معاون آن‌جا شد. هیچینگز و الیتون به امید آن‌که روزی بتوانند از رشد سریع یاخته‌های سرطانی جلوگیری کنند، ترکیباتی را می‌ساختند که از همانندسازی دی‌اِن‌اِی باکتری‌ها بر اثر تکثیر آن‌ها جلوگیری می‌کرد. آنان به ویژه به مطالعۀ شیمیایی دو گروه مواد ضروری در سنتز دی‌اِن‌اِی، پیورین‌ها و پیریمیدین‌ها، پرداختند. این پژوهش‌ها منجر به تولید داروهای ضدسرطان مهمی از نظر بالینی شد. همچنین، داروهایی بر علیه مالاریا، داروهایی برای درمان نقرس و سنگ‌های کلیه، و نیز داروهایی برای سرکوب واکنش‌های عادی ایمنی بدن تهیه کردند. در دهۀ ۱۹۷۰، پژوهش‌های هیچینگز و الیتون منجر به تولید ترکیب ضدویروسی آسیکلوویر شد که بر علیه ویروس تبخال (ویروس هرپس) عمل می‌کند. این دارو زودتر از اِی‌زِدتی (آزاسایتدین)، داروی ضدایدز، محصول آزمایشگاه برگس ـ ولکام، تهیه شد.

 

---