تیلور، جوزف (۱۹۴۱)
تِیلور، جوزِف (۱۹۴۱)(Taylor, Joseph)
| جوزف تیلور Joseph Taylor | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۱م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | پرتو اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک به سبب کشف تپ اختر دوتایی (همراه با راسل هالس، ۱۹۹۳) |
پرتو اخترشناس امریکایی. در ۱۹۹۳، با راسل هالس[۱]، به‌سبب کشف نوع جدیدی تپ‌اختر[۲]، به‌نام تپ‌اختر دوتایی، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. این تپ‌اختر همدمی نامرئی دارد که به‌دور آن در گردش است و امواج گرانشی[۳] از خود گسیل می‌کند. این نخستین تأیید تجربی وجود امواجی بود که در نظریۀ نسبیت عام اینشتین پیش‌بینی شده بود. تیلور و هالس این تپ‌اختر را در ۱۹۷۴ و هنگامی کشف کردند که تیلور در دانشگاه ماساچوست[۴] در اَمرست[۵] امریکا کار می‌کرد و هالس هم دانشجوی دورۀ تحصیلات تکمیلی بود. این دو اخترشناس تغییر منظم کوچکی را در بازه‌های بین تپ‌هایی رادیویی آشکارسازی کردند که از تپ‌اختر ۱۶+۱۹۱۳ PSR گسیل می‌شدند. این تغییر براثر گردش تپ‌اختر به‌دور جسم دیگری پدید می‌آمد. به‌علت اُفت انرژی سامانه، که به‌صورت امواج گرانشی گسیل می‌شد، تپ‌های رادیویی با آهنگ منظم حدودِ ۷۵ میکروثانیه در سال کُندتر می‌شدند. تیلور طی هجده سال بعد با بهبود رصدهایی که از تپ‌های سامانۀ دوتایی به‌عمل آورد، توانست تأیید کند که کُندشدن تپ‌ها با همان آهنگی صورت می‌گیرد که در نسبیت عام[۶] پیش‌بینی می‌شود. او اکنون در دانشگاه پرینستون[۷] نیوجرسی[۸] استاد فیزیک است.