کاسینی، جووانی (۱۶۲۵ـ۱۷۱۲)
کاسینی، جووانی (۱۶۲۵ـ۱۷۱۲)(Cassini, Giovanni)
اخترشناس ایتالیایی‌تبار فرانسوی، و کاشف چهار قمر زحل و فاصلۀ بین حلقه‌های زحل (اکنون با نام شکاف کاسینی[۱]). در پرینالدو[۲]، در نزدیکی نیسِ[۳] ایتالیا، زاده شد. در کالج یسوعیان[۴] جنووا[۵] تحصیل کرد. دستیار دو اخترشناس در رصدخانه‌ای واقع در نزدیکی بولونیا بود و در ۱۶۵۰، در ۲۵سالگی، استاد اخترشناسی دانشگاه بولونیا شد. مدل کیهان‌شناسیِ کُپرنیکی[۶] را رد می‌کرد و با متناهی‌شمردن سرعت نور مخالف بود. کاسّینی از ۱۶۶۴ تا ۱۶۶۷، تناوب چرخش مریخ[۷]، مشتری[۸]، و زهره[۹] را معیّن کرد. در ۱۶۶۹، از سوی لوئی چهاردهم[۱۰] برای تأسیس و راه‌اندازی رصدخانۀ پاریس[۱۱] به فرانسه دعوت شد. در ۱۶۷۵، دو منطقه را در درون آنچه تصور می‌شد تک‌حلقه‌ای پیرامون زحل باشد، تشخیص داد. کاسینی به‌درستی بر این نظر بود که حلقه‌ها از هزاران هزار قمر خُرد تشکیل شده‌اند. در دهۀ ۱۶۷۰، کاسینی رصدهای بسیاری روی جزئیات سطح ماه انجام داد. او در ۱۶۷۲، از مقابلۀ[۱۲] مناسب مریخ برای برآورد فاصلۀ بین زمین و این سیّاره بهره‌گیری کرد. با ژان ریشه[۱۳] (۱۶۳۰ـ۱۶۹۶) قرار گذاشته بود که هم‌زمان با اندازه‌گیری‌های کاسینی در پاریس، ریشه اندازه‌گیری‌های مشابهی را از جایگاه خود در کایِن[۱۴]، واقع در ساحل شمال شرقیِ امریکای جنوبی (گویان)، صورت دهد؛ این کار امکان مثلث‌بندی[۱۵] مریخ را برای آنان فراهم کرد. درنتیجه، کاسینی توانست بسیاری از فواصل اخترشناختی دیگر را استنتاج کند. وقتی‌که در ۱۷۱۰ نابینا شد، پسرش ژاک کاسینی در رصدخانۀ پاریس جانشین او شد.