لندن، جک (۱۸۷۶ـ۱۹۱۶)
لَنْدَن، جَک (۱۸۷۶ـ۱۹۱۶)(London, Jack)
رمان‌نویس امریکایی. نویسندۀ پرکار و خالق رمان‌های طبیعت‌گرایانه، داستان‌های ماجراجویانه، و گزارش‌های سوسیالیستی. آثارش، که غالباً از زندگی خود او مایه می‌گیرند، عموماً به تقلای آدمی برای بقا در برابر نیروهای شگفت‌انگیز طبیعت می‌پردازند؛ از آن جمله‌اند: آوای وحش[۱] (۱۹۰۳)، گرگ دریا[۲] (۱۹۰۴) و سپیددندان[۳] (۱۹۰۶). در ۱۹۰۶ آثار او پرخواننده‌ترین آثار در امریکا بود و کتاب‌هایش به ۶۸ زبان ترجمه شده است. لندن به ماجراجویی علاقه داشت. مدتی ملوان و چندی نیز کارگر قطارهای باری بود و سپس در کلاندایک[۴] به جست‌وجوی طلا پرداخت. داستان‌های کوتاه پرشمار او عبارت‌اند از پسر گرگ[۵] (۱۹۰۰)، خدای نیاکان او[۶] (۱۹۰۱)، بچه‌های یخبندان[۷] (۱۹۰۲)، عشقِ زندگی[۸] (۱۹۰۷) و اسموک بیلیو[۹] (۱۹۱۲). ازجمله رمان‌های اوست: دوزخیان[۱۰] (۱۹۰۳)، جاده[۱۱] (۱۹۰۷)، پاشنۀ آهنین[۱۲] (۱۹۰۷) و مارتین ایدن[۱۳] (۱۹۰۹).