واتسون، جیمز دیویی (۱۹۲۸)
واتْسون، جِیمز دِیْویی (۱۹۲۸)(Watson, James Dewey)
| جیمز دیویی واتسون James Dewey Watson | |
|---|---|
| زادروز |
شیکاگو ۱۹۲۸م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | شیکاگو و ایندیانا |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شناس |
| گروه مقاله | زیست شناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی (۱۹۶۲) همراه با فرانسیس کریک |
زیست‌شناس امریکایی. با فرانسیس کریک[۱]، به‌سبب کشف ساختار مارپیچ دوگانۀ دی‌اِن‌اِی و تعیین اهمیت این ساختار در همانندسازی[۲] و انتقال اطلاعات ژنتیکی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۲ دست یافت. او و همکارش، فرانسیس کریک، در ۱۹۵۳ نتایج تحقیقاتشان را دربارۀ فرض ساختار دی‌اِن‌اِی منتشر و چگونگی به رمز درآمدن اطلاعات ژنتیکی را توصیف کردند. واتسون در شیکاگو زاده شد و در آن‌جا و ایندیانا درس خواند. در ابتدا به مطالعۀ ویروس‌ها پرداخت، ولی بعداً به زیست‌شناسی مولکولی روی آورد و در ۱۹۵۱، به آزمایشگاه کاوندیش[۳] در کیمبریج انگلستان رفت، و با کریک به بررسی ساختار دی‌اِن‌اِی پرداخت. در ۱۹۵۳، به امریکا برگشت. در ۱۹۶۱، استاد دانشگاه هاروارد شد. در ۱۹۶۸، مدیر آزمایشگاه کُلد اسپرینگ هاربر[۴] شد و از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ سرپرست پروژۀ ژنوم انسان[۵] بود. کریک و واتسون تصور کردند که همتاسازی دی‌اِن‌اِی با جداشدن دو رشتۀ دی‌اِن‌اِی رخ می‌دهد و هر باز آلی در دو رشتۀ دی‌اِن‌اِی با نوکلئوتید مکمل آن، از نوکلئوتیدهای آزاد درون یاخته، جفت می‌شود. بنابراین، از اتصال یک‌به‌یک این نوکلئوتیدها دو مولکول کامل دی‌اِن‌اِی تشکیل می‌شود که هر کدام صاحب یک رشته از دی‌اِن‌اِی اصلی و یک رشتۀ تازه ساخته‌شده‌‌اند.