ضیاء ظریفی، حسن (لاهیجان ۱۳۱۶ـ۱۳۵۴ش)

از بــنــیــادگذاران سـازمـان چریک‌های فدایی خلق ایران. در زمان تحصیلات دبیرستانی، به حزب کمونیستی توده پیوست و در اوایل دهۀ ۱۳۳۰، هم‌زمان با نهضت ملّی ایران به رهبری دکتر مصدق، به عضویت سازمان جوانان حزب توده درآمد. از ۱۳۳۲ به‌بعد، مطالعات مارکسیستی خود را تعمیق بخشید و در ۱۳۳۹ وارد دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران شد. در ۱۳۴۴ همراه با بیژن جزنی، که به مشی قهرآمیز معتقد بود، تئوری‌ها و دستورالعمل‌هایی برای مبارزۀ مسلحانه فراهم کردند. یک سال بعد ساواک گروه را، که در حال شکل‌گیری بود، شناسایی کرد و سرانجام به‌سبب نفوذ عباسعلی شهریاری، عنصر نفوذی ساواک در گروه، در دی‌ ۱۳۴۶ اغلب اعضا دستگیر شدند. ظریفی توانست بگریزد و مخفی شود، اما به‌زودی دستگیر شد. سرانجام او را محاکمه و به دَه سال زندان محکوم کردند. در فروردین ۱۳۴۸ به زندان رشت منتقل شد و در آن‌جا توانست با تشکیلات جوان‌تر و جدیدتری ارتباط برقرار کند که از بازماندۀ گروه جزنی‌ـ‌ظریفی و وحدت با گروه احمدزاده‌ـ‌پویان شکل گرفته بود. پس از حملۀ این گروه در بهمن ۱۳۴۹ به پاسگاه سیاهکل، مجدداً ضیاء ظریفی به تهران منتقل و به حبس ابد محکوم شد. در فروردین ۱۳۵۴، مأموران ساواک وی را به‌همراه هشت تن دیگر به‌قتل رساندند.