تت، حمله
تِت، حَملۀ (Tet Offensive)
در جنگ ویتنام[۱]، حملۀ طولانی ویت‌کنگ[۲] به سایگون[۳] (هوشی مین[۴] کنونی) و سایر شهرها و روستاهای ویتنام جنوبی (ازجمله پایگاه تفنگداران دریایی امریکایی در خه‌سان[۵]). این حمله در ۳۰ ژانویۀ ۱۹۶۸ آغاز شد. به‌رغم این‌که ویت‌کونگ سرانجام ناچار به عقب‌نشینی شد، هجوم تت توانایی ارتش ویتنام جنوبی و متحدین امریکایی آنان را برای پیروزی در جنگ به زیر سؤال بُرد و جنبش ضد جنگ را در امریکا و استرالیا بیش از پیش تقویت کرد. با توجه به دورنمای سیاسی، می‌توان هجوم تت را نقطۀ عطف جنگ ویتنام تلقی کرد. از ۸۴هزار کمونیست ویت‌کونگی، که در تهاجم شرکت داشتند، ۳۲هزار تَن تا اواسط فوریه کشته شدند. این مبارزه در هوئه[۶]، و به‌ویژه در سایگون شدید بود، که ویت‌کونگ حدود یک ماه آن را در اختیار داشت و ۳هزار غیرنظامی را اعدام کرد. پایگاه خه سان تقریباً سه ماه در محاصرۀ ویت کونگ‌ها بود و به‌رغم عقب‌نشینی آنان، امریکا به‌علت تلفات سنگین، چندی بعد پایگاه را تخلیه کرد.