حکمه العین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حِکمَةُ‌العِیْن
کتابی به عربی، در فلسفه، تألیف کاتبی قزوینی. این اثر در تکمیل رسالۀ عین‌القواعد مؤلف و شامل دو بخش است: بخش اول، در الهیات به‌معنی اعم و اخص که در طی آن مباحث جوهر و عرض مطرح شده است؛ بخش دوم، در طبیعیات، مشتمل بر مباحث سماع طبیعی، سماء و عالم و نفس. این اثر، اگرچه تحت تأثیر‌ آراء فخر رازی بوده، تأثیر بسزایی در آثار متأخر داشته و ترتیب مباحث الهی آن بسیار شبیه تجرید‌الاعتقاد نصیرالدین طوسی است. بر آن بیش از شش حاشیه و پنج شرح نوشته‌اند که مشهورترین آن‌ها ایضاح‌المقاصد حلّی و شرح میرک بخاری است. شرح میرک به‌عنوان متن درسی فلسفی بیش از بیست حاشیه دارد.