علی شاه گیلانی، خواجه تاج الدین ( ـ۷۲۴ق)
علی شاه گیلانی، خواجه تاج‌الدین ( ـ۷۲۴ق)
وزیر عهد ایلخانی، از مقربان اولجایتو. پس از کشته‌شدن سعدالدین محمد آوجی (۷۱۱ق)، با خواجه رشیدالدین فضل‌الله در وزارت شریک شد. در ابتدا، با رشیدالدین رابطه‌ای حسنه داشت، اما پس از چندی رابطه‌شان به تیرگی گرایید و امور دیوانی به دو حوزۀ جداگانه تقسیم شد. در زمان سلطان ابوسعید وزارت هر دو نفر ابقا شد، اما این اختلاف و رقابت‌ها با سعایت علی‌شاه به عزل و قتل رشیدالدین و فرزندش انجامید. او تا زمان مرگ وزیر بود. علی‌شاه تنها وزیری است که در دورۀ ایلخانی به مرگ طبیعی درگذشت، و این حاکی از شدت نفوذ او در ابوسعید بود. تاج‌الدین متمکن و بازرگان بود، از این‌رو، نیازی به خزانۀ ایلخانی نداشت و حتی به رونق آن پرداخت او همچنین به عمران و آبادانی توجه بسیار داشت. ارگ علی‌شاه در تبریز از آثار اوست.