سلایا، خوزه (۱۸۵۳ـ۱۹۱۹)
سِلایا، خوزه (۱۸۵۳ـ۱۹۱۹)(Zelaya, Jose)
دولتمرد نیکاراگوایی، رهبر حزب لیبرال، و رئیسجمهور نیکاراگوا (۱۸۹۳ـ۱۹۰۹). با پایاندادن به برتری سیاسی ۳۰سالۀ محافظهکاران، دیکتاتوری قدرتمند خود را برقرار کرد. ساحل موسکیتو[۱]، در شمال شرقی نیکاراگوا، که تحت سلطۀ انگلستان بود، را به تصرف خود درآورد (۱۸۹۴). به گسترش راهآهن و حمل و نقل با کشتیهای بخار، کاشت قهوه، و نوسازی ارتش پرداخت. با تأثیر از تحصیلات مقدماتیاش در فرانسه کوشید کلیسا و حکومت را بیش از پیش از هم جدا کند و سیاست غیردینی (سکولاریتی) را درپیش گرفت و به توسعۀ آموزش پرداخت، اما، رژیمش به فساد گرایید. همچنین تلاش کرد فدراسیون امریکای مرکزی[۲] را دوباره احیا کند و رژیمهای موافق را در کشورهای همسایه بهقدرت رساند. تلاشهایش با مخالفت امریکا و مانوئل استرادا کابررا[۳]، حاکم دیکتاتور گواتمالا (۱۸۹۸ـ۱۹۲۰)، روبهرو شد. سرانجام در انقلابی به حمایت امریکا سرنگون و تبعید شد (۱۹۰۹).