کارادیچ، رادوان (۱۹۴۵)
کارادیچ، رادُوان (۱۹۴۵)(Karadzic, Radovan)
رهبر صرب‌های بوسنی، زادۀ مونته‌نگرو[۱]. از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ رهبر دولت غیر رسمی آنان و در ۱۹۹۰ از بنیادگذاران حزب دموکرات صرب بوسنی هرزگوین[۲] بود. در ۱۹۹۲، طی عملیاتی سارایوو را محاصره و این کشور را در جنگ داخلی طولانی و خونینی درگیر کرد. ابتکارات صلحی که پی‌در‌پی برای این منطقه پیشنهاد شد، به‌سبب تقاضاهای بلندپروازانۀ او دربارۀ اختصاص قلمروی خاص به صرب‌ها، شکست خورد و متعاقب آن دخالت او در جنایات جنگی در بوسنی ـ هرزگوین برملا شد. در پاییز ۱۹۹۵، که ناتو مواضع صرب‌های بوسنی را در اطراف سارایوو بی‌وقفه بمباران می‌کرد، شرکت در مذاکرات صلح را پذیرفت. در نوامبر همان سال، پیمان صلح دیتون[۳] را که تحت حمایت ایالات متحده بود امضا کرد و به‌موجب آن ناگزیر شد از مقام نخست‌وزیری صرب‌های بوسنی کناره گیرد. براساس این پیمان، بوسنی به سه ناحیۀ جداگانۀ مسلمان، کروآت و صرب تقسیم شد و او، اگرچه ظاهراً براثر این ترتیبات رفته‌رفته از قدرت برکنار شد، همچنان به‌منزلۀ قدرت حاکم پشت‌پرده مطرح بود. در نوامبر ۱۹۹۵، دادگاه جنایات جنگی یوگسلاوی[۴] واقع در لاهۀ[۵] هلند او را به نسل‌کشی و ارتکاب جنایت علیه بشریت متهم کرد، اما او پس از آن دستورهای ناتو دایر بر دستگیری‌اش را با سفر علنی در سراسر منطقه به هیچ گرفت. در ژوئیۀ ۱۹۹۶، از رهبری حزب کناره گرفت، در ۲۰۰۸ به‌اتهام جنایت علیه بشریت و کشتار مسلمانان دستگیر و تحويل دادگاه بين‌المللي لاهه شد.