راوبین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رَأوبَین (Reuben)

در عهد عتیق[۱]، پسر ارشد یعقوب[۲] و لِیَه[۳]، جد نخستین سبط از دوازده سبط اسرائیل. هنگامی که با کنیز پدرش بِلهَه[۴] همخوابه شد حق ارشدیت خود را از دست داد (پیدایش ۱۹:۳۵ـ۲۲؛ ۳:۴۹ـ۴). او مرد رئوفی بود که چون برادرانش قصد جان برادر کوچکشان یوسف[۵] را کردند کوشید ایشان را منصرف کند (پیدایش ۲۱:۳۷ـ۲۹) و برای بازگشت کوچک‌ترین برادرشان بنیامین[۶] حاضر شد پسران خود را به کشتن بدهد (پیدایش ۳۷:۴۲). تیگلت پیلسر[۷]، شاه آشور، رأوبینیان[۸] و قبیلۀ جاد[۹] را به اسارت گرفت و به آشور[۱۰] برد.

 


  1. Old Testament
  2. Jacob
  3. Leah
  4. Bilhah
  5. Joseph
  6. Benjamin
  7. Tiglath Pileser
  8. Reubenites
  9. Gad
  10. Assyria