بیدل شیرازی، رحیم بن محمد ( ـ پس از ۱۲۵۷ق)

بیدِلِ شیرازی، رَحیم بن محمّد ( ـ پس از ۱۲۵۷ق)

ملقب به منشی‌الممالک، شاعر و پزشک ایرانی. از سادات موسوی جهرم بود. حکمت و طب را نزد میرزا حسن علی طیب آموخت و به تهران رفت و پزشک دربار فتح‌علی‌شاه قاجار شد و به نیابت میرزا عبدالوهاب معتمدالدولۀ اصفهانی، متخلص به نشاط، به تحریر رسایل و فرمان‌های دولتی می‌پرداخت. در اوایل حکومت محمدشاه قاجار به مکه رفت و حج گزارد و در راه بازگشت در قم درگذشت. از شاعران دورۀ بازگشت است و به شیوۀ سعدی غزل می‌سرود. نسخه‌ای از دیوان وی که در کتابخانۀ مجلس است در دو بخش مدح و ترکیب‌بند (در ۳۳ بند) است و هر بند آن در رثای یکی از ائمۀ اطهار (ع) است.