رجبعلی اعتمادی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از ر. اعتمادی)
رجبعلی اعتمادی
ر. اعتمادی
زادروز لار بهمن 1312ش
درگذشت تهران 21 تیر 1402ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی رمان‌نویس
شغل و تخصص های دیگر روزنامه‌نگار
آثار شاهين در دام جاسوسان؛ بازى عشق؛ كفش‏‌هاى غمگين عشق
گروه مقاله ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات  

رجبعلی اعتمادی (لار، بهمن 1312ش- تهران 21 تیر 1402ش)

 

رجبعلی اعتمادی

(نام اختصاری: ر.اعتمادی) نویسندۀ رمان­‌های عامه‌­پسند و روزنامه‌­نگار ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند سپس به همراه خانواده­‌اش به تهران مهاجرت کرد. او تحصیلات متوسطه­‌اش را در مدرسۀ مروی تمام کرده است. در سال 1334 در یک دورۀ خبرنگاری «موسسۀ اطلاعات» پذیرفته شد، سپس به مدت دوسال به­‌عنوان خبرنگار و گزارش­‌نویس «اطلاعات شهرستان­ها» فعالیت کرد. از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۳۹ خبرنگار ویژۀ «اطلاعات هفتگی» بود و در همین دوره 7 داستان کوتاه از او در این مجله انتشار یافت که نهایتاً به شکل کتابی با عنوان دختر خوشگل دانشکدۀ من توسط موسسۀ اطلاعات چاپ شد (1339). دومین کتاب او، که داستان بلندی بود، در سال بعد با عنوان تویست داغم کن طی یک سال با تیراژ 12000 نسخه به چاپ هفتم رسید و باعث شهرت او شد.

اعتمادی از اواخر دهۀ 1330 به عنوان گزارش‌­نویس «روزنامۀ­‌ اطلاعات»، دبیر سرویس هنری- فرهنگی و ورزشی روزنامه و دوسال نیز در سمت معاون سردبیر روزنامه فعالیت داشته است. از مهر 1345 با ارائۀ طرح انتشار "مجلۀ جوانان به مدیر مؤسسۀ اطلاعات، به عنوان اولین سردبیر مجله انتخاب شد و از این زمان تا سال 1359 این نشریه را به یکی از پرفروش‌­ترین مجلات ایران تبدیل کرد. در اوائل سال 1359 به خاطر بعضی از مطالب مجله برای او پرونده‌­ای قضایی تشکیل دادند و بعدش بیشتر از 10 سال ممنوع‌­القلم شد. از ابتدای دولت اصلاحات، محدودیت اعتمادی رفع شده و کتاب­‌های جدیدیش نیز با لحاظ ممیزی منتشر می‌­شوند. اعتمادی در مصاحبه‌­ای به این نکته اشاره کرده که همگی رمان­‌هایش بر پایۀ شخصیت­‌های واقعی شکل گرفته‌اند. موضوع بیش­تر داستان­‌های او ماجراهای عاشقانه است.

با ذکر این که تعدادی از آثار قدیم اعتمادی در سال­‌های اخیر تجدید چاپ شده‌­اند، فهرست آثارش به نقل از وب‌­سایت شخصی او ارائه می­‌شود:

از سال 1339 تا 1359: دختر خوشگل دانشكده من؛ توييست داغم كن؛ ساكن محله غم؛ براى كه آواز بخوانم؛ خوب من؛ ديروز من ديروز تو؛ شاهين خبرنگار حوادث؛ شاهين در دام جاسوسان؛ بازى عشق؛ كفش‏‌هاى غمگين عشق؛ خانه سبز عسل؛ جسور؛ شب ايرانى؛ اتوبوس آبى؛ آخرين ايستگاه شب؛ شاهد در آسمان؛ چهل درجه زير شب؛ يك لحظه روى پل؛ روزهاى سخت بارانى و شوك پاریسى.

آثار بعد از سال 1377: آبی عشق؛ هشت دقیقه تا برهوت؛ گل بانو؛ دختر شاه پریان؛ گل تی‌تی؛ عالی‌جناب عشق؛ هزار و یک شب عشق؛ نسل عاشقان؛ هفت آسمان عشق؛ رنگ سرخ عشق؛ گنجشک‌های غم؛ بازی عشق و سفر عشق به سلطان ساوالان.

منابع: