نروژی، زبان

نُروژی، زبان

زبانی از گروه غربی شاخۀ اسکاندیناویایی زبان‌های ژرمنی، از خانوادۀ زبان‌های هندواروپایی. زبان نروژی مانند دیگر زبان‌های اسکاندیناوی از یک زبان مشترک اسکاندیناویایی منشعب شده است. پیشینۀ مکتوب این زبان به خط رونی تا قرن ۳م قابل ردگیری است. نروژی کنونی دنبالۀ زبان نورس قدیم (نروژی قدیم) است، که به‌علت تغییرات چشمگیر در گویش دوران وایکینگ‌ها (ح ۸۰۰ـ۱۰۵۰م) با مهاجرت نروژی‌ها به ایسلند و سایر نقاط آتلانتیک شمالی، رواج گرفت. با توسعۀ مسیحیت، خط لاتین جای الفبای رونی را گرفت و زبان نوشتاری متمایز نروژی در قرن ۱۱م تکامل یافت. این زبان بعدها تحت تأثیر زبان‌های دانمارکی، آلمانی سفلا و سوئدی واقع شد. زبان دانمارکی مدت‌ها بیشترین تأثیر را بر آن داشت و زبان دانمارکی‌ـ‌نروژی، زبان ادب و هنر فرهیختگان نروژی، ازجمله هنریک ایبسِن بود.