ایتالیک، زبان های

ایتالیک، زبان‌های

گروهی از زبان‌های خانوادۀ زبان‌های هندواروپایی، رایج در شبه‌جزیرۀ اَپنن (ایتالیا) در قرن ۱پ‌م. شامل زبان‌های لاتین، اَسکانی، اومبریایی. تنها زبان زنده پس از آن دوران، لاتین بود که زبان امپراتوری روم و دنیای مسیحیت غربی شمرده می‌شد. پیش از لاتین زبان اسکانی رایج‌ترین گویش در شبه‌جزیرۀ ایتالیا بود.

زبان‌های ایتالیک از یک شاخه نیستند و به شاخه‌های متفاوتی از خانوادۀ زبان‌های هندواروپایی تعلّق دارند و همۀ آن‌ها اکنون جزو زبان‌های مرده به‌حساب می‌آیند. از این زبان‌ها واژه‌هایی چند در زبان‌های اروپایی محفوظ مانده است. برخی اصطلاحات حقوقی و دیپلماتیک رایج در اعصار متأخّر و معاصر برگرفته از لاتین است.